بازشناسی الگوهای ساخت و ساز با رویکرد توسعه پایدار در مراکز هنرهای نمایشی

مقاله حاضرکوششی است هدفمند برای معرفی یکی از جریان های مهم معماری که طراحی پایدار نامیده می شود، در اینمقاله سعی بر آن است که به بررسی معنا و مفهوم پایداری و اهداف اصلی معماری پایدار و به تبع آن توسعه پایدار و تامیننیازهای اساسی بشر ، بهبود سطح کیفی زندگی برای همه ، حفظ و اداره بهتر اکوسیستم و منابع طبیعی انرژی و دستیابی بهآینده سالم تر بپردازد. این تحقیق بر آن است تا با بکارگیری اصول و مفاهیم توسعه پایدار و طراحی و ساخت مراکز هنرهاینمایشی که دو جنبه محیطی و اجتماعی پایداری را توامان در بر میگیرد، اشاره بیشتری مبذول دارد. هدف از توجه به مراکزهنرهای نمایشی با رویکرد پایدار،آن است که به بررسی ویژگی های اقلیمی و زیست محیطی در جهت دستیابی بهراهکارهای اعم از بومی و غیر بومی در معماری و از بین بردن تعارض بین معماری به عنوان یک مصنوع حاصل دست بشرو محیط زیست پرداخته و با تلفیق تکنولوژی و بوم شناسی به خلق فضاهایی با کمترین صدمات زیست محیطی بپردازد.

Keywords:

پایداری , معماری , توسعه پایدار , بوم شناسی , مراکز هنرهای نمایشی