بررسی اثرات توزیع تصادفی ناکاملی انحنا وطول اعضا بر ظرفیت باربری شبکه های تخت دولایه فضاکار به ازای شرایط تکیه گاهی مختلف

بررسی های آزمایشگاهی انجام یافته بر روی شبکه های تخت دولایه فضاکار بیانگر تاثیر قابل توجه وجود انواع ناکاملی ها برظرفیت باربری نهائی این سازه ها می باشد. بسیاری از این ناکاملیها از قبیل وجود انحنای اولیه در اعضا، اندازه نبودن طولعضو یا تنشهای پسماند در اعضا، دارای ماهیت تصادفی می باشند، و بر ظرفیت باربری اعضا و به تبع آن بر ظرفیت باربریسازه تأثیرگذارند. لذا در ارزیابی رفتار خرابی واقعی سازه ضروری است اثرات مربوط به توزیع تصادفی ناکاملی ها لحاظ گردد. دراین مقاله تأثیر توزیع احتمالاتی ناکاملی انحنای اولیه و اندازه نبودن طول اعضا بصورت همزمان در ظرفیت باربری شبکه هایتخت دو لایه فضاکار به ازای شرایط تکیه گاهی مختلف، مطالعه گردیده است. بدین صورت که ابتدا به تعداد اعضای سازه عددتصادفی با توزیع گاما و نرمال، به ترتیب به منظور ناکاملی انحنای اولیه و اندازه نبودن طول اعضا تولید شده است، بنابراین مقدارناکاملی از عضوی به عضو دیگر با طبیعتی تصادفی تغییر یافته است. در ادامه رفتار خرابی و ظرفیت نهایی باربری سازه با انجام تحلیل های غیرخطی در نرم افزار OpenSees تعیین شده و مطابق روش شبیه سازی مونت کارلو این روند تحلیلی به تعداد دفعات زیادی تکرار شده است. درنهایت بر اساس مقادیر ظرفیت باربری حداکثر حاصل از تحلیل نمونه های مختلف، نمودارها و جداول قابلیت اعتماد سازه استخراج گردیده است. نتایج حاصله حاکی از حساسیت رفتار خرابی شبکه های تخت دولایه فضاکار به توزیع تصادفی ناکاملی های اولیه به ازای شرایط تکیه گاهی مختلف هست.

Keywords:

شبکه های تخت دو لایه فضاکار , ناکاملی طول و انحناء اولیه , قابلیت اعتماد , روش مونت کارلو , خرابی پیشرونده