مهدی دباغ منش - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه
لیلا شهریاری - استادیار، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

امروزه جایگذاری پروتز های مصنوعی به دلایل گوناگون از جمله شکستگی استخوان ران امریمتداول شده است.پروتزها سازهای هستند که با بازسازی بخشهایی از بدن با روش هایمختلف به عملکرد اندام یا عضو کمک میکند تا اندام یا عضو بتواند تمام یا بخشی از عملکرد ازدست رفته را به دست آورد و از آنجایی که استفاده از پروتز های خارجی باعث ایجاد ترمایشدید، کندی بهبود و اعمال هزینه های هنگفت بیمارستانی ناشی از بستری به بیمار می شود درنتیجه استفاده از پروتز های داخلی می تواند راه موثری برای تسریع روند بهبودی فرد آسیبدیده شود در این مقاله با استفاده از عکس های سی تی اسکن از یک مرد 45 ساله به وزن 60کیلوگرم و طول استخوان ران 30 سانتیمتر و همچنین استفاده از پروتز به قطر 9 میلیمتر ازجنس تیتانیوم و نیز پیچ های به قطر 5 میلی متر که نحوه قرارگیری آنها 5± و 5±و 30 ± درجهمی باشد هندسه مدل تهیه و با استفاده از فرضیات ساده کننده، مدل توسط نرم افزار هایالمان محدود مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد که در صورت استفاده از پروتزبه قطر 9 میلی متر و پیچ به قطر 5 میلی متر با زاویه 30 + درجه کمترین تنش را به استخوان وپروتز وارد می کند.

پروتز مصنوعی ران،استخوان ران، مدل سازی هندسی، آنالیز المان محدود