انرژی های نو، راهکاری برای شهر سبز فردا

انقلاب صنعتی و ورود به عصر مدرن و پیشرفت تکنولوژی همراه با خود، مصرف بی رویه ی سوخت های فسیلی را به همراه داشته است. جهان در قرن حاضر با بحران کمبود انرژی های فسیلی و با آلودگی محیط اکولوژیک مواجه است. شهرها بزرگترین مصرف کنندگان انرژی اند و این مصرف انرژی تبعات فراوان زیست محیطی به دنبال خواهد داشت، از جمله می توان بن تغییر اقلیم و بر هم زدن چرخه ی اکوسیستم های طبیعی و تولید بیش از حد گازهای گلخانه ای اشاره کرد. در آستانه ی هزاره سوم بحران زیستمحیطی بحران جدید بشر خوانده می شود. با افزایش مشکلات دنیای مدرن سامانه های پایدار در اولویت سیاست کشورهای توسعه یافته قرار گرفته است. مشکل انرژی مشکل اساسی همه ی کشورهای جهان به خصوص کشورهای در حال توسعه می باشد. دستیابی به توسعه ی پایدار مستلزم تحول مثبت عظیم بنیادی در اقتصاد جهان، بهره وری معقول از منابع طبیعی، تغییر جهت اساسی در نگرش انسان به طبیعت و تجدید نظر جدی در الگوهای تولید و مصرف است. مشکلات قرن حاضر در حالیست که بشر به منابع بی پایان انرژی های تجدیدپذیر دسترسی دارد و تنها با استفاده از تکنولوژی های مناسب می توان از مزایای آن بهره مند گردد. در دسترس بودن انرژی ارزان و فراوان با حداقل مخاطرات زیست محیطی و اکولوژیکی مرتبط با تولید و استفاده از آن، یکی از مهمترین عوامل در بهینه سازی مصرف انرژی و کیفیت زندگی مردم و پیشبرد اهداف توسعه پایدار، به خصوص در کشورهای در حال توسعه است. انرژی های تجدید پذیر مانند، انرژی خورشید، بادف زمین گرمایی، زیست توده و ... از جمله منابع بی پایانی هستند که می تواند نقش مؤثری در کاهش میزان مصرف انرژی های فسیلی و همزیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی و حفظ منابع انرژی موجود و جلوگیری از آلودگی زمین و محیط زیست، داشته باشند و این موضوع تبدیل به یکی از مهمترین تدابیر در معماری و شهرسازی شده است. مقاله حاضر سعی در بررسی تأثیر این انرژی ها در نظام زیست محیطی شهر فردا و نسل آینده و ارائه راهکاری جهت نیل به سمت شهری سبز و پایدار دارد.

Keywords:

انرژی های تجدید پذیر , توسعه پایدار , سلول های فتوولتائیک , الگوهای شهرسازی و معماری جدید