زکیه شاکردپور - دانشجوی کارشناسی ارشد، زمین شناسی اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدحسن کریمپور - استاد، گروه زمین شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد
آزاده ملکزاده شفارودی، - استادیار، گروه زمین شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد

منطقه اکتشافی سنجدک III یکی از آنومالیهای شرقی معدن سنگان است. زمینشناسی منطقه از قدیم به جدید شامل شیست به همراه ماسه سنگهای دگرگون شده به سن پرکامبرین، شیل، ماسه سنگ، آهک کریستالین و دولومیت با سن ژوراسیک، کنگلومرا با سن کرتاسه تحتانی، توده ی نفوذی با ترکیب بیوتیت مونزونیت پورفیری، اسکارن و توف به سن ائوسن میباشد. زون اسکارنی واقع در منطقه سنجدک III به 5بخش، پیروکسن گارنت اسکارن، گارنت پیروکسن اسکارن، گارنت اسکارن، پیروکسن اسکارن و اکتینولیت اسکارن تقسیم میشود. این مجموعه شامل کانیهای کالکسلیکات بدون آب، گارنت و پیروکسن است که طی دگرگونی پسرونده به کلسیت، کلریت، اکتینولیت و اپیدوت تبدیل شدهاند. کانیسازی در این منطقه بهصورت رگهای و پراکنده در سنگ میزبان آهک کریستالین است. کانیسازی اولیه شامل مگنتیت، اسپکیولاریت، باریت و کانیثانویه شامل گوتیت است. براساس نتایج ژئوشیمیایی حاصل از نمونه های خرده سنگی برداشت شده از زونهای کانیسازی مقدارآهن از 4تا 38 درصد، منگنز از 1165 تا 3305 گرم در تن،سرب از 10 تا 110 گرم در تن، روی از 28 تا 640 گرم در تن و مس از 10 تا 36 گرم در تن در تغییر هستند. کانیسازی در منطقه سنجدک III از شدت و گسترش کمتری نسبت به دیگر آنومالیهای معدن سنگان برخوردار است و فقط کانی سازیها کوچکی به صورت رگه ای از آهن و دیگر سولفیدهای اکسید شده در منطقه تشکیل شده است. این امر میتواند حاکی از فعالیتهای نهایی محلولهای هیدروترمالی کانه دار درمنطقه باشد. بررسی زون اسکارنی منطقه سنجدک موید این مطلب است که کانیسازی مگنتیت همراه آن بسیار ضعیف است.

سنجدک III ، معدن سنگان خواف، کانیشناسی اسکارن، ژئوشیمی، زمین شناسیی، کانی سازی