سیروس فخیمی آذر - استادیار مدیریت صنعتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
سمیرا پورعلی زندآباد - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران

پژوهش حاضر با هدف تعیین عوامل مؤثر بر پرخاشگری کارگران کارخانه تراکتورسازی تبریز صورت گرفت. پژوهش حاضر از نوع توصیفی تحلیلی است. تعداد 108 نفر از بین کل کارگران کارخانه تراکتورسازی تبریز در سال 1392 به صورت تصادفی انتخاب گردید. داده های تحقیق با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته عوامل پرخاشگری کارگران که اصول طراحی پرسشنامه در آن رعایت شده بود، صورت گرفت. داده های به دست آمده از اجرای تحقیق با استفاده از نرم افزارهای آماریSPSS.21 و روش آماری تحلیل عامل اکتشافی صورت گرفت. نتایج نشان داد که به ترتیب 5 عامل روانی فردی، رفتار مدیربخش و همکاران، عامل موقعیتی، عامل سازمانی، مدیریت عمومی وجود دارند که عامل اول (23/98٪) ، عامل دوم (18/72٪)، عامل سوم (12/91٪) ، عامل چهارم (9/15٪) و عامل پنجم (7/54٪) از واریانس پرخاشگری کارگران را پیش بینی می کنند. در کل 72/31 درصد از واریانس کل سازه پرخاشگری کارگران با استفاده از 37 سؤال و استخراج پنج عامل قابل پیش بینی است. بر اساس یافته های این مطالعه مقدماتی توجه به دو عامل روانی - فردی و رفتار مدیربخش و همکاران می توان از بخش عمده ای از پرخاشگری کارگران را کاهش داد.

پرخاشگری، کارگران، صنایع بزرگ، تحلیل عاملی