مقایسه اثربخشی گروه درمانی مدیریت استرس به روش شناختی_رفتاری و مشاوره گروهی با رویکرد تحلیل رفتار متقابل بر میزان اضطراب و فرسودگی شغلی پرستاران شهرستان نکا سال 92

هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی گروه درمانی مدیریت استرس به روش شناختی رفتاری و مشاوره گروهی با رویکرد تحلیل رفتار متقابل بر میزان اضطراب و فرسودگی شغلی پرستاران شهرستان نکا در سال 22 می باشد. روش پژوهش شبه آزمایشی بود. از بین پرستاران شاغل در بیمارستان ها، 54 نفر از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم شدند. جهت اندازه گیری داده ها از پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش و همچنین پرسشنامه اضطراب حالت صفت اشپیل برگر استفاده شد. همچنین مشاوره گروهی کنترل استرس به روش شناختی رفتاری در نه جلسه و مشاوره گروهی تحلیل رفتار متقابل در ده جلسه یک و نیم ساعته اجرا شد و در پایان نیز از هر سه گروه گواه و کنترل پس آزمون گرفته شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و جهت آزمون فرضیه های پژوهش از آمار استنباطی (T مستقل و کواریانس( استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که روش مشاوره گروهی مدیریت استرس به روش شناختی رفتاری در کاهش میزان فرسودگی شغلی واضطراب پرستاران موثر بوده و گروه درمانی به روش تحلیل متقابل در کاهش اضطراب معنادار بوده اما در کاهش فرسودگی شغلی آنها تاثیر معناداری نداشته است.همچنین گروه درمانی مدیریت استرس به روش شناختی رفتاری در مقایسه با گروه درمانی به روش تحلیل متقابل در کاهش میزان فرسودگی شغلی و اضطراب موثرتر بوده است.

Keywords:

فرسودگی شغلی , اضطراب , مدیریت استرس , تحلیل رفتار متقابل , درمان شناختی رفتاری