جمیله خسروانی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه باغبانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز واحد شیراز
آنیتا نماینده - استادیار گروه باغبانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز واحد شیراز

[توضیح سیویلیکا: به دلیل اینکه تعداد صفحات این مقاله کمتر از 5 صفحه می باشد در پایگاه CIVILICA به صورت مقاله بدون اصل مقاله نمایه شده است] بیماری لکه سیاه سیب یکی از بیماریهای زیانبار سیب است که سالانه خسارت فراوانی به این گیاه وارد میکند. یکی از راههای کنترل این بیماری استفاده از ارقام مقاوم به این بیماری میباشد. تحقیقی در راستای این هدف در طی سال 1392-1393 در دانشگاه آزاد شیراز صورت گرفت. در این تحقیق از 13 آغازگر متصل به ژن این بیماری بر روی 78 نمونه سیب جمع آوری شده در نقاط مختلف اصفهان صورت گرفت. نتایج بررسی شاخصهای تنوع ژنتیکی نشان داد که جمعیت d-a دارای بیشترین شاخص تنوع ژنتیکی نی، شاخص شانون، تعداد آلل موثر و تعداد آلل متفاوت بود و جمعیت S-DA دارای کمترین شاخص تنوع ژنتیکی نی، شاخص شانون، تعداد آلل موثر و تعداد آلل متفاوت بود. بیشترین و کمترین میزان تنوع نی، شاخص شانون و تعداد آلل موثر به ترتیب متعلق به آغازگر Vf4 و Vm بودند.

لکه سیاه سیب، شاخص شانون، تنوع ژنتیکی نی، آغازگر متصل به ژن