افشین رسولی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت شهری، دانشگاه علامه طباطبائی
محمدمهدی خزایی - دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد انرژی، دانشگاه علامه طباطبائی
سعید باباخانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت تحول، دانشگاه علامه طباطبائی

از نیازهای مهم برای کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه در فرایند توسعه پایدار، ایجاد سیستم حمل ونقل کامل ،منظم، گسترده، کارآمد و پیش گیرانه در وارد کردن ضربه به محیط زیست میباشد. در میان ابعاد توسعهپایدار، نقش عامل زیست محیطی، بنا به نداشتن منفعتهای اقتصادی و سودا گرایانه، کمتر مورد توجه بوده است.همچنین علاوه بر عوامل طبیعی، عوامل انسانی بیشترین سهم را در تخریب محیط زیست داراست. هدف در اینمقاله بررسی اثرات زیست محیطی دو نوع سیستم حمل و نقل ریلی و جاده ای میباشد که داده های مربوط به آنرا با استفاده از روش کتابخانه ای و بر اساس آخرین امار منشر شده برای سالهای 86 تا 90 گردآوری ردیم. کهمیزان انتشارآنواع آلاینده ها توسط هرکدام از حمل ونقل جاده ای و ریلی، میزان مصرف منابع فسیلی و مزایا ومعایب هر کدام را مشخص کردیم. و در نهایت سیستم حمل و نقل ریلی به دلیل مصرف کمتر منابع و اثراتتخریبی کمتر بر محیط زیست و در نتیجه توسعه پایدار در مقایسه با حمل و نقل جاده ای، سیستم بهینه تریتشخیص داده شد. که برای این امر گسترش زیر ساختهای ریلی و آزاد سازی آن برای فعالیت هر چه بیشترشرکتهای خصوصی پیشنهاد گردید.

توسعه پایدار،شاخص های زیست محیطی، حمل ونقل جاده ای، حمل ونقل ریلی، آلاینده ها