کنترل خوردگی نیروگاهی سوزاننده نفت سنگین توسط افزودنی اکسید منیزیم

خوردگی ناشی از سوزاندن نفت سنگین مشکل جدیدی نبوده و هنوز نیز تحمیلی بر طرح بویلرهای جدید می باشد و باعث شکست لوله ها و تخریب تجهیزات در واحد های موجود می گردد. باقیماندن عناصر خورنده ای همچون وانادیم ، سدیم و گوگرد طی عملیات تقطیر نفت خام در نفت سنگین، پس از احتراق منجر به تولید رسوبهای خاکستر نفت و SO3 درجریان گازی سمت آتش بویلرها می شود. با افزایش راندمان بویلرها در قرن بیستم توسط کاربرد درجه حرارت و فشار های بخار بالاتر، درجه حرارت فلز لوله هم به حدی رسید که رسوب خاکستر نفت بصورت مذاب بر روی لوله های تشکیل شد. شکل (1) روند طراحی درجه حرارت بخار خروجی بویلرهای صنعتی را طی سالهای اخیر نشان می دهد. اولین خوردگی خاکستر نفت در سال 1950 در شمال آمریکا بعنوان مشکلی فعال مشاهده شد.پس از 1965 اغلب واحدها درجه حرارت و بخار خروجی خود را در محدوده 540 درجه سانتی گراد (1005°F ) محدود کرده اند تا از خوردگی ناشی از وجود خاکستر نفت مذاب اجتناب شود، ولی با این وجود هنوز هم لوله های دی هیتروسوپر هیتر نیروگاه های مدرن در دمای درجه حرارتهایی کار می کنند که این امکان خوردگی خاکستر نفت در آنها وجود دارد. سرعت خوردگی لوله های دی هیتروسوپر هیتر بیش از 0/03 اینچ درسال گزارش شده است.