رضا مختاری ملک آبادی - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور ، تهران ، ایران
فرنگیس سلیمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور اصفهان

شهریاسوج علی رغم جاذبه های متنوع طبیعی، تاریخی و فرهنگی جایگاه بسیار پایینی از لحاظ جذب گردشگر ودرآمدهای حاصل از گردشگری در کشور دارد.به طور کلی آمارها گویای جایگاه نازل صنعت گردشگری در کشور و سهمیک درصدی ایران از سبد گردشگری می باشد که استان کهگیلویه و بویراحمد و شهر یاسوج از این قاعده مستثنی نیستبنابراین با توجه به جایگاه نامناسب ایران ، استان کهگیلویه و بویراحمد و به تبع آن شهر یاسوج در صنعت گردشگری ، بهنظر می رسد که گردشگری الکترونیک و زیرساخت های وابسته به آن بتواند کاستی های موجود را تا حدی جبراننماید.این پژوهش به امکان سنجی تحقق گردشگری الکترونیک در شهر یاسوج پرداخته، روش غالب در این پژوهش،روش تحلیلی- میدانی مبتنی بر اطلاعات و آمار جدید که با استفاده از روشهای مختلف برنامه ریزی و مدل های کاربردی به امکان سنجی و چگونگی تحقق گردشگری مجازی می پردازد. جامعه آماری پژوهش شهروندان، گردشگرانو مسئولین و کارشناسان گردشگری شهر یاسوج می باشند که در قالب 3 نوع پرسشنامه تحلیل و ارزیابی صورت گرفتهاست . لازم به ذکر است که تعداد 322 عدد پرسشنامه بر اساس فرمول کوچران از گردشگران و شهروندان، 40 پرسشنامهاز مسئولین وکارشناسان تکمیل شده که بوسیله نرم افزار SPSS تحلیل شده است . نتایج پژوهش نشان می دهد، سطحسواد الکترونیک بین شهروندان شهر یاسوج در سطح بالا، گردشگران و کارشناسان و مسئولین گردشگری در سطحمتوسط قراردارد. از طرف دیگر بررسی شاخص های میانگین اعتقاد به گردشگری مجازی نشان می دهد گردشگران با میانگین 74/2 درصد در سطح متوسط بالا ترین اعتقاد به گردشگری مجازی را دارند، شهروندان با میانگین 54/3 درصد در سطح متوسط و کارشناسان با میانگین 55 درصد در سطح ضعیف در رده های بعدی قرارا دارند.

گردشگری ، فناوری اطلاعات و ارتباطات، گردشگری الکترونیک، شهر یاسوج