مظفر صرافی - عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی تهران
حسن پارسی پور - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری تهران

طی دهه های اخیر رشد سریع و بی قواره شهری یکی از مشکلات اصلی شهرها محسوب گشته، بطوریکه هم باعث مشکلاتکمبود خدمات برای ساکنین و هم افزایش هزینه ها برای مدیریت شهری شده است. برای مقابله با پدیده خزش شهری ورشد بی قواره افقی و دستیابی به توسعه پایدار شهری، درون زا کردن توسعه و توسعه شهر در درون محدوده خدماتی موجود،یکی از راهکارها محسوب می شود. بافت قدیم شهرها که از فرسودگی رنج می برد و ناپایداری محیط شهری در آنها مشهوداست، دارای ظرفیت هایی برای حرکت بسمت توسعه درون بافتی در چارچوب توسعه پایدار می باشد. محدوده مطالعاتی اینتحقیق که از نوع کاربردی بوده و با روش ترکیبی کمی و توصیفی- تحلیلی انجام می گردد، محله ساربان محله در بافت قدیمی شهر بجنورد می باشد. هدف این مطالعه، ظرفیت سنجی این محله برای توسعه درون بافتی است و مطالعات انجام شدهو همچنین اطلاعات تکمیل شده از پرسشنامه های تکمیلی نشان می دهد که این محله از نظر کالبدی و اجتماعی دارایظرفیت پذیرش جمعیت جدیدی برابر جمعیت موجود و تامین سرانه خدمات استاندارد در قالب توسعه درون زا می باشد امااز نظر اقتصادی مشکلاتی وجود دارد چرا که ساکنین، توان نوسازی بافت را نداشته و عملیاتی کردن توسعه درون زا ، مسالهورود مدیریت شهری در سرمایه گذاری با بخش خصوصی را می طلبد.

توسعه پراکنده، توسعه درون زا، بافت قدیم، بجنورد