فرناز رهبر عطاران - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرند

یکی از مولفه های اصلی در طراحی فضاهای شهری، نشاط و سرزندگی است. ، چرا که نبود سرزندگی در فضا به افزایشرفتارهای ناهنجار کمک می نماید. دستیابی به چنین خصیصه هایی مستلزم ارتقای کیفی و کمی فضاست که با استفاده ازراهکارهای طراحی چون نورپردازی صحیح در طول شبانه روز می توان آنها را ارتقا داد با این وجود نقش فضاهای شهریکه فرهنگ جامعه در بستر آن ارتقا می یابد ، در کشور ما روز به روز در حال افول است و سرزندگی و مردم پسندی شهرنادیده گرفته می شود.در شهرهای معاصر توجه صرف به جنبه ی کمی طراحی فضا و نگاه تک بعدی به آن ، سبب کاهشکیفیت بیشتر فضاهای عمومی شده است ، به طوری که برخی از فضاهای عمومی از نبود سرزندگی و پویایی لازم رنج میبرند و فقط مورد استفاده ی افراد خاص قرار می گیرند.این موضوع در بسیاری از موارد سبب می شود تا امنیت محیط دچارمخاطره شود. این مقاله با هدف پاسخگویی به اینکه چگونه می توان از طریق نورپردازی و روشنایی مناسب به سرزندگیمحیط شهری دست یافت، به کمک روش تحلیل محتوای کیفی متون تخصصی ، به استخراج محورها و موضوعات مشترکطراحی شهری و نورپردازی در جهت نیل به سرزندگی محیط می پردازد. مطابق یافته های این مفاله ، پارادیم های خوانایی،امنیت اجتماعی،تعاملات اجتماعی و حس تعلق به مکان در محیط شهری به عنوان مهمترین وجوه تاثیرگذار بر سرزندگیشهری مطرح شده و تاثیر نورپردازی در جهت ارتقا این فاکتور ها و متعاقبا سرزندگی شهری بیان شده است.

فضای شهری ، نورپردازی ، سرزندگی