توزیع رودنیز در تیموس، طحال، مغز استخوان و غدد لنفاوی در گوسفند و خرگوش

در این بررسی میزان طبیعی فعالیت آنزیم (Rhodanese) در ده اندام و بافت (تیموس سینه ای، تیموس گردنی، مغز استخوان ران، مغز استخوان ایلیوم، طحال، غده لنفی پیش رانی، غده لنفی مزانتریک، غده لنفی مدیاستینال و عده لنفی جانبی پشت حلقی) در خرگوش و گوسفند مطالعه گردید. تمام بافت های آزمایش شد در خرگوش و گوسفند دارای فعالیت آنزیمی رودنیز بودند و در گ وسفند، مغز زرد و قرمز استخوان و تیموس سینه ای دارای بیشترین میازن فعالیت آنزیمی بودند. پس از آن به ترتیب بافت های غده لنفی پیش کتفی، غده لنفی م دیاستینال، غده لنفی مزانتریک، طحال، تیموس گردنی، تیموس سینه ای و غده لنفی جانبی پشت حلقی بیشترین فعالیت آنزیم مزانتریک، طحال، تیموس گردنی، تیموس سینه ای و غده لنفی جانبی پشت حلقی بیشترین فعالیت آنزیم را نشان د ادند. در خرگوش بعد از بافت های مغز زرد استخوان و تیموس سینه ای به ترتیب بافت های غده لنفی پیش کتفی مغز استخوان، غده لنفی مزانتریک، غده لنفی مدیاستینال، غده لنفی پیش رانی، غده لنفی جانبی پشت حلقی، تیموس گردنی و طحان لیشترین فعالیت آنزیم را نشان دادند. تست آماری انجام شده در مورد فعالیت ویژه در بافت های گوسفند، اختلاف آماری معنی د اری را نشان نداد ولی در خرگوش بین بافت های طحال با مغز اسخوان و طحال با تیموس سینه ای و مغز زرد استخوان با سایر بافت های اختلاف آماری معنی داری وجود داشت (p<0.05) میزان فعالیت ویژه آنزیم در بافت های مطالعه شده گوسفند با خرگوش نیز دارای اختلاف معنی داری بود و فعالیت ویژه رودنیز تمام بافت های خ رگوش بیشتر از گوسفند بود. این نتایج از دیدگاه نقش اندام و بافت های مختلف در سم زدایی سیانور توسط رودنیز به بحث گذاشته می شود.

Keywords:

رودنیز , تیموس , طحال , مغز استخوان , غدد لنفاوی , گوسفند , خرگوش