اثر اسید هیالورونیک بر باروری آزمایشگاهی تخمک های بدون سلول های کومولوس گاو

تخمک های گاو که در شرایط آزمایشگاهی بالغ شده بودند بوسیله هیالورونیداز و مکشهای مکرر با پیپت پاستور که قطر قسمت قدام آن بوسیله حرارت و کشش بسیار باریک شده بود بدون سلولهای کومولوس گردیده و سپس با اسپرم از انجماد خارج شده در محیط باروری دارای 5 میلی مول کافئین و 10 میکروگرم در میلی لیتر هپارین بدون پروتئین، با یا بدون پلی وینیل پیرولیدون و مقادیر مختلف اسید هیالورونیک تلقیح گردید. هنگامیکه محیط فاقد پلی وینیل پیرولیدون بود، هیچگونه باروری بدون اسید هیالورونیک بوقوع نپیوست. در حالیکه با افزودن 0/001 تا 1 میلی گرم اسیدهیالورونیک در میلی لیتر محیط، میزان باروری 9 تا 15 درصد بود. غلظت های مختلف ا ین اسید اختلاف معنی داری در باروری اسپرم گاو ایجاد نکرد. با افزودن پلی وینیل پیرولیدون به محیط باروری، افزایشی در میزان نفوذ اسپرمهای گاو به تخمک این دام بوقوع پیوست بطوری که وجود 0/001 تا 0/1 میلی گرم در میلی لیتر اسید هیالورونیک باعث ایجاد 50 تا 64 درصد باروری گشت. در این میان باروری تخمک های گاو در غلظت 0/1 میلی گرم در میلی لیتر اسیدهیالورونیک بطور معنی داری از محیط فاقد این اسید بیشتر بود (p<0.05). نتایج این آزمایش نشان می دهد که وجود اسیدهیالورونیک در هنگام باروری تخمک های گاو می تواند ا ثر مثبتی بر روی نفوذ اسپرم این دام بداخل تخمک داشته باشد.

Keywords:

باروری آزمایشگاهی , گاو , اسیدهیالورونیک