بررسی سرواپیدمیولوژی بایزیا اویس در گ وسفندان مناطق مختلف اقلیمی ایران
عنوان مقاله: بررسی سرواپیدمیولوژی بایزیا اویس در گ وسفندان مناطق مختلف اقلیمی ایران
شناسه ملی مقاله: JR_JVR-53-4_004
منتشر شده در شماره 4 دوره 53 فصل Winter در سال 1377
شناسه ملی مقاله: JR_JVR-53-4_004
منتشر شده در شماره 4 دوره 53 فصل Winter در سال 1377
مشخصات نویسندگان مقاله:
موسی توسلی - گروه آموزشی پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
صادق رهبری - گروه آموزشی انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
موسی توسلی - گروه آموزشی پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
صادق رهبری - گروه آموزشی انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
در این مطالعه به منظور بررسی سرواپیدمیولوژی بابزیااویس در ایران نمونه های خونی از 1639 رأس گوسفند در چهار منطقه آب و هوایی مختلف شامل: منطقه یک سواحل دریای خزر (استانهای گیلان و مازندران)، منطقه دو نواحی کوهستانی (استانهای خراسان، تهران، آذربایجان غربی، اردبیل، مرکزی، چهارمحال بختیاری و اصهفان)، منطقه سه سواحل خلیج فارس (استان خوزستان) و منطقه چهارکویر مرکزی (استانهای قم و سمنان) جمع آوری گردید. در این بررسی برای تعیین پادتن بابزیا اویس از روش آزمایش پادتن درخشان غیرمستقیماستفاده شد. سویه بابزیااویس که از گوسفند استان آذربایجان غربی جدا گردیده بود، به بره طحال برداشته شده تلقیح شد. پس از ایجاد بیماری از بره طحال برداشته شده خونگیی به عمل آمد و خون با 10 درصد پارازیتمی جهت تهیه آنتی ژن استفاده شد. نتایج این بررسی نشان می دهد که از تعداد 1639 رأس گوسفند 36 درصد واجد تیتر سرمی مثبت بودند. از میان تعداد 1359 رأس گوسفند 39/98 درصد گوسفندان نر و 37/96 درصد گوسفندان ماده واجد تیتر سرمی مثبت بودند. و از 1509 رأس گوسفند 38/87 درصد بالای دو سال سن و 35/9 درصد زیر دو سال سن واجد تیتر سرمی مثبت بودند. فراوانی آلدگی در مناطق یک، د و، سه و چهار آب و هوایی به ترتیب 15/93، 58/81، 12/04، 13/22 درصد می باشد. سطح آلدگی در منطقه د و در مقایسه با سایر مناطق بیشتر بود. (P<0/0005).
کلمات کلیدی: بابزیا آویس، سرواپیدمیولوژی، ایران
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/349750/