مطالعه بالینی و رادیوگرافیکی پوشش م جدد سر استخوان ران در سگ

در این مطالعه اثرات بالینی و رادیوگرافیکی پوشش مجدد سراستخوان ران با استفاده از استخوان جمجمه جنین مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت این ارزیابی از 15 قلاده سگ بالغ و سالم ک ه بین 1 الی 2 سال سن و 15 تا 25 کیلوگرم وزن داشتند و به 3 گروه 5 تایی تقسیم شدند استفاده گردید در گروه اول (شاهد) فقط غضروف سراستخوان ران سمت راست تراشیده شد، در گروه د وم بعد از تراشیدن غضروف سراستخوان ران با استفاده از جمجمه جنین مجدداً ناحیه پوشش داده شد و در صورتی که در گروه سوم بعد از تخریش غضروف و پوشش مجدد ناحیه با استفاده از جمجمه جنین توسط میله ا شتینمن به قطر 2 میلیمتر مفصل ثابت گردید مشاهدات بالینی یک روز در میان و رادیوگراف از کلیه حیوانات در روزهای صفر، 15، 30، 45 و 60 تهیه گردید. لنگش بدون وزن گیری درحیوانات گروه اول د ر سه روز اول مشاهده شد بطوری که در پایان هفته اول با ستفاده از نوک پنجه و کف پنجه وزن گیری را شروع کردند و در پایان هفته دوم وزن گیری مناسب و مطلوبی را از خود نشان د ادند. در صورتی که در حیوانات گروه د وم تا روز 5 بعد از عمل لنگش بدون وزن گیری به ثبت رسید و حیوانات این گروه در هفته دوم شروع به وزن گیری و در ه فته سوم وزن گیری طبیعی را از خود نشان دادند. در حیوانات گروه سوم به دلیل ثابت کردن مفصل ران تا پایان روز 60 در چهار حیوان لنگش بدون وزن گیری مشاهده و به ثبت رسید. در حیوانات گروه اول و دوم هیچ گونه تغییرات رادیوگرافیکی قابل توجهی مشاهده نگردید. در صورتی که در حیوانات گروه سوم به دلیل ثابت کردن مفصل ران د ر روز 30، 45 و 60 کاهش شدید فضای مفصلی، تغییرات ثانویه استخوان، استئوپروزیس و چسبندگی گرافت به استخوان استابلوم مشاهده و به ثبت رسید. از مشاهدات بالینی و تغییرات رادیوگرافیکی ا ین طور به نظر می رسد که پوشش مجدد سر استخوان راه جهت نوسازی غضروف مفصلی امکان پذیر است و هیچ گونه عوارض جانبی را در بر ن دارد. ثابت کردن مفصل به دلیل کاهش میدان چرخش مفصلی و ایجاد واکنش موضعی بعد از به کارگیری گرافت توصیه نمی شود.

Keywords:

بالینی , رادیوگرافیکی , پوشش مجدد , استخوان ران