خوردگی در رادیاتورهای خودرو (نوع مس - برنج) در محیط فلاکس های لحیم کاری کلریدی و برمیدی

رادیاتور مسی – برنجی اتومبیل از لوله ها، مخازن و صفات برنجی، پره های مسی و اتصالات لحیم قطع و سرب تشکیل می شود. قبل از عملیات لحیم کاری لازم است سطح قطعات توسط فلاکس (روانساز) عاری از اکسید گردد و امکان سیالیت و دونگی لحیم را فراهم سازد. فلاکس معمول در صنعت رادیاتورسازی، فلاکس با پایه کلرید بر اساس ZnCl2 می باشد. فلاکس های با پایه برمید نیز با وسعت کمتری استفاده میشوند. باقیمانده فلاکس می تواند با جذب رطوبت، محیط الکترولیتی خطرناکی را بوجود اورد و منجر به انهدام و از بین رفتن مواد و اتصالات رادیاتور گردد. جهت مشابه سازی محیط الکترولیتی حاصل از باقیمانده فلاکس، آزمایشات خوردگی مس و برنج در فلاکس کلریدی به صورت غوطه وری کامل با بررسی اثر غلظت pH و درصدکلرید آمونیوم و فلاکس برمیدی Radsol 841 با بررسی اثر غلظت انجام گردید علاوه بر این ، پیل غلظتی اکسیژن و نقش غوطه وری جزئی در خوردگی موضعی این دو فلز و آلیاژ با آزمایشات غوطه وری جزئی بررسی گردید. اتصالات دو فلزی متفاوتی در ساختمان رادیاتور اتومبیل وجود دارد. بدین منظور جهت بررسی نقش خوردگی گالوانیکی در نقایص بوجود آمده دررادیاتورها، آزمایشات کوپل گالوانیک و اندازه گیری شدت خوردگی گالوانیکی در نقایص بوجود امده در رادیاتور ها، آزمایشات کوپل گالوانیک و اندازه گیری شدت جریا ن گالوانیک با کوپل های مس – برنج، مس – لحیم انجام گردید.