بررسی سرمی بیماری اسهال ویروسی گاوان در استان چهارمحال و بختیاری

بیماری اسهال ویروسی گاوان/ بیماری مخاطی دو چهره بالینی، پاتولوژیک و اپیدمیولوژیک متفاوت ناشی از ابتلای گاو به ویروس BVD می باشند که به بروز عوارض مختلفی از قبیل، سقط جنین، ناهنجاریهای مادرزادی، تأخیر رشد، اسهال و ایجاد زمینه برای ابتلا به بیماریهای تنفسی و نهایتاً اشکال حاد و کشنده بالینی در گاوها منجر می گردند. بیماری BVD-MD یکی از شایعترین بیماریهای ویروسی جمعیت گاوها و جزو معضلات صنعت گاودای در جهان به شمار می رود. این تحقیق با هدف تعیین میزان شیوع آلودگی و میزان تدخل متغیرهایی از قبیل سن، جنس، مدیریت دامپروری و سایر فاکتورها در میزان شیوع این بیماری در فاصله زمانی بهار 1377 تا زمستان 1378 بر روی 1357 نمونه سرمی تهیه شده از شهرستانهای مختلف استان چهارمحال و بختیاری به روش آزمون خنثی سازی سرم (SN) با استفاده از سویه استاندارد NADL از ویروس BVD انجام گرفت. میزان شیوع آلودگی در شهرستان شهرکرد 15/66 درصد و در شهرستان بروجن 32/29 درصد و در شهرستان فارسان 27/88 درصد و در شهرستان لردگان 37/77 درصد و در شهرستان اردل 14/98 درصد و در کل استان چهارمحال و بختیاری 23/36 درصد به دست آمد. در بین گروه های سنی، گروه سنی 1-0 سال کمترین میزان آلودگی (12/5 درصد) و گروه سنی 8 سال به بالا بیشترین میزان آلودگی (47/36 درصد) را نشان دادند. به طوری که با افزایش سن میزان آلودگی افزایش می یابد. در بین فصول مختلف سال کمترین آلودگی در فصل بهار با 12/24 درصد و بیشترین آلودگی در فصل پاییز با 26/54 درصد محاسبه گردید. میزان آلودگی در گاوهایی که در گاوداریهای تحت نظارت دکتر دامپزشک به عنوان مدیر بهداشتی بودند 16/19 درصد و موارد عدم حضور دامپزشک ناظر 29/57 درصد برآورد گردید. 20/62 درصد گاوهایی که سابقه واکسیناسیون منظم داشتند واجد عیار پادتنی ضد ویروس BVD بودند. در حالی که میزان آلودگی در گاوهای فاقد برنامه منظم واکسیناسیون 34/05 درصد آلودگی را از خود نشان دادند. میزان آلودگی در گاوهای نر 19/17 درصد و در گاوهای ماده 23/59 درصد و میزان آلودگی در گاوهایی که در مجاورت با گوسفند نگهداری می شدند 37/83 درصد و در گاوهایی که سابقه مجاورت با گوسفند را نداشتند 16/98 درصد بود. میزان آلودگی در گاوهایی که دارای سابقه سقط جنین بودند 29/26 درصد و در گاوهایی که تاکنون سقط نداشتند 23/41 درصد برآورد گردید. تجزیه و تحلیل آماری یافته های حاصل، نشانگر عدم وجود اختلاف معنی دار بین آلودگی به ویروس با جنس، محل شهرستان، سابقه سقط جنین و حضور یا عدم حضور دکتر دامپزشک در دامپروری، سابقه واکسیناسیون منظم به ع نوان یکی از شاخص های مدیریت بهداشتی در دامپروری و وجود اختلاف معنی دار بین آلودگی به ویروس BVD با نگهداری توأم گوسفند در نار گاوها و همچنین افزایش آلودگی به موازات افزایش سن بود.

Keywords:

اسهال ویروسی گاوان , بیماری مخاطی , چهارمحال و بختیاری