عباس وشکینی - گروه آموزشی علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سعید امانپور - دانش آموخته دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
داود شریفی - گروه آموزشی علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

با توجه به کارایی و ا رزش تشخیصی انتروکلایسیس به عنوان یک تکنیک رادیوگرافی اختصاصی در بهبد بخشیدن به نتایج تشخیصی معاینات روده باریک این روش بر روی 12 قلاده سگ بالغ و به ظاهر سالم از نژادهای مختلف بین سنین 16/4 ±20/14 کیلوگرم مورد ارزیابی قرار گرفت. این حیوانات به دو گروه کنترل (5 قلاده) و گروه آزمایش (7 قلاده) تقسیم شدند. تحت بیهوشی عمومی در همه حیوانات هر دو گروه تنگی تجربی در ناحیه میانی ژژنوم ایجاد گردید. سوسپانسیون با ریم تهیه شده با حفظ درجه حرارت 20 در سگهای بزرگتر به نسبت 3 به 5 (28 درصد) و در سگهای کوچکتر به نسبت 2 به 5 (21/5 درصد) رقیق شده با استفاده از سند پلی وینال سیم دار شماره 14 به طول 135 سانتیمتر با کنترل فلوروسکوپی به میزان 25 میلی لیتر به ازای هر کیلو وزن بدن به حیوانات گروه آزمایش در مدت 10 دقیقه خورانده می شد و بعد از خ وراندن سوسپانسیون باریم به روش معمولی، در حیوانات گروه کنترل رادیوگرافها در حالت خوابیده به هلوی راست جانبی و خوابیده به پشت (شکمی- پشتی) تهیه گردید. در بعضی موارد ایجاد اتساع روده باریک یکی از مهمترین مزیتهای روش انتروکلایسیس در مقایسه با روش معمولی بود. با توجه به هزینه کم و قدرت بالای تشخیص تفریقی این روش با وجود دستگاه فلوروسکوپ به عنوان روش انتخابی برای بررسی اختلالات و ضایعات روده باریک در سگ توصیه می گردد.

انتروکلایسیس، اختلالات، روده باریک، سگ