مطالعه تأثیر روغنهای فرار برخی گیاهان (پونه، نعناع، ترخان، زیره و آویشن) بر روی باکتریهای E.coli و S.aureus در محیط کشت مایع

هدف: تعیین حداقل غلظت مهارکننده و حداقل غلظت کشنده روغنهای فرارگیاهان مورد استفاده برای باکتریهای E.coli و S.unrens. طرح: مطالعه مداخله ای و به دست آوردن غلظت های مؤثر روغنهای فرار گیاهان. مواد: روغنهای فرار گیاهان پونه (Mentha pullegium) نعناع (Me11tlra piperita) ترخان ((4rtemisia tlracullcl/lus زیره سیاه (Carumcarvi) و آوزشن .(Thymus volgaris). باکتری E.coli k12 (تهیه شده از دپارتمان میکروبیولوژی د انشگاه بریستول- انگلستان). باکتری S.aureus (تهیه شده از مؤسسه رازی RTcc 1907 محیط کشت آبگوشت تغذی و آگار مغذی ساخت مرگ. روش: 1- ایجاد غلظتهای مختلف روغنهای فرار گیاهان در محیط آبگوشت مغذی. 2- تلقیح (6)10 باکتری در هر میلی لیتر محیط. 3- گرمخانه گذاری در دمای 37 درجه سانتیگراد برای مدت 24 ساعت. 4- مشاهده لوله های محیط کشت از نظر رشد باکتری. 5- کشت از لوله ها بر روی محیط آگار مغذی. 6- بررسی پلیتها پس از 24 ساعت گرمخانه گذاری در دمای 37 درجه از نظر کلنی باکتری. نتایج: نتایج این مطالعه نشانگر این بود که بیشترین تأثیر را روغنهای فرار آویشن بر روی این دو باکتری داراست به طوری که حداقل غلظت مهار کننده عصاره این گیاه برای باکتریهای S.tmreus ,E. coli به ترتیب برابر 0/1 و 0/05 درصد بود. همچنین حداقل غلظت کشنده روغن فرار آوزشن بر روی دو باکتری S.uureus ,E. coli به ترتیب برابر 0/15 و 0/1 درصد می باشد. کمترین اثر در ارتباط با گیاه ترخان مشاهده شد به نحوی که حداقل غلظت مهار کننده روغن فرار ا ین گیاه بر روی دو باکتری S.aureu.1• ,E. coli به ترتیب برابر 4 و 5 درصد بود. روغنهای فرار گیاهان نعناع، پونه و زیره تأثیر متوسطی بر روی باکتریهای مورد مطاعله از خود نشان دادند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده روغنهای فرارگیاهان مورد استفاده اثر ضد میکروبی قابل قبولی از خود نشان دادند. بنابراین امکان اینکه بتوان از آنها به عنوان یک نگهدارنده و یک طعم دهنده طبیعی در مواد غذایی ا ستفاده کرد وجود خواهد داشت. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 4، 83-81.

Keywords:

روغنهای فرار , پونه , نعناع , آویشن , ترخانف زیره , اشریشیاکلی , استافیلوکوک آرئوس