ارزیابی عملکرد مدیریتی مزارع مرغ مادر گوشتی استان تهران

هدف: در این تحقیق میزان بهره وری کل در مزارع مرغ مادر استان تهران مورد مطالعه قرار گرفت. طرح: مدل رگرسیون خطی. حیوانات:جامعه آماری شامل 50 واحد مرغ مادر استان تهران با ظرفیت 3 میلیون و پانصد و سی و هشت هزار قطعه پرنده (حدود 33 درصد ظرفیت کل مزارع مرغ مادر کشور) بود. روش: در این مطالعه اطلاعات در زمینه نهاد سرمایه ای، نهاد واسطه ای، نهاد نیروی کار، بالانس بودن جیره، سختی آب، میزان آلودگی میکروبی آب، نوع ساختمان آشیانه ها، موقعیت سالنها، میزان تراکم پرندگان و نحوه مدیریت مزارع بررسی شد. مزرعه ای که بیشترین ظرفیت را داشت به عنوان پایه انتخاب گردید و بقیه واحدها با آن مقایسه شدند. تجزیه و تحلیل آماری: معادله شیب خط. نتایج: نتایج نشان داد که 64 درصد مزارع دارای بهره وری کمتر از 1 و 36 درصد واحدهای دارای بهره وری حدود 1 یا بیشتر بودند. همچنین مشخص شد که تجزیه نیروی کارگری دارای تأثیر م ثبت بر م یزان بهره وری بوده به طوری که هر 1 درصد ا فزایش تجزیه سبب 0/9 درصد بهبهود بهره وری می شود (p<0.01). افزایش آلودگی میکروبی آب آشامیدنی سبب کاهش بهره وری شده به طوری که هر 1 د رصد افزایش تعداد باکتریها سبب 0/01 درصد کاهش بهره وری می شود (P<0.01). تغذیه همزمان مرغها و خروسها نیر اثر مثبت بر بهره وری گذاشته، به طوری که هر 1 درصد افزایش در این متغیر باعث افزایش بهره وری به میزان 0/21 درصد می شود (P<0/03). نتیجه گیری: عواملی نظیر تعادل جیره، نوع ساختمان آشیانه ها، جهت سالنها، ارتفاع مزرعه از سطح دریا، میزان تراکم، روش مدیریت، ظرفیت واحدها، تأثیر معنی داری در بهره وری کل نداشتند. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 4، 90-85.

Keywords:

مرغ مادر , مدیریت , عملکرد , بهره وری کل