بررسی سرو اپی دمیولوژی ت وکسوپلاسموز با روش IFA در دانشجویان دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز

هدف: بررسی سرواپی دمیولوژی توکسوپلاسموز در دانشجویان دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز با استفاده از روش ا یمونوفلوئورسانس غیر مستقیم. طرح: مطالعه مقطعی. نمونه ها: سرم خون هشتاد و هفت دانشجوی داوطلب. روش: خونگیری از هشتاد و هفت دانشجوی د اوطلب با محدوده سنی 18 تا 35 سال شامل 55 زن و 32 مرد، تهیه سرم و گروه بندی بر اساس فاکتورهای سن، جنس، سال ورود به دانشگاه و سابقه نگهداری از گربه، انجام آزمایش ایمونوفوئورسانس غیر مستقیم IFA و اندازه گیری تیتر پادتن ضد توکسوپلاسما در رقتهای 1/16 تا 1/256. تجزیه و تحلیل آماری: انجام آزمون مربع کای و فیشر اگزکت تست به منظور تعیین رابطه بین ع فونت و فاکتورهای مورد مطالعه. نتایج: از 87 نمونه سرمی مورد آ زمایش، 24 نمونه (27/6 درصد) دارای تیتر آنتی بادی 1/6 یا بیشتر بودند. میزان شیوع آلودگی در دانشجویان پسر 18/7 درصد و در دانشجویان د ختر 32/7 درصد بود. میزان شیوع آلودگی در دانشجویان 22 سال یا بیشتر 34/9 درصد و در دانشجویان زیر 22 سال 20/4 درصد بود. متغیرهای میزان شیوع آلودگی و سابقه نگهداری از گربه از یکدیگر مستقل بودند. متغیر میزان شیوع آلودگی با متغیرهای جنس، سن و سال ورود به دانشگاه مرتبط بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر می توان اظهار داشت که میزان آ لودگی با افزایش سن افزایش می یابد که ا حتمالاً به دلیل مواجهه بیشتر با انگل است. از طرفی، بین میزان آلودگی و سابقه نگهداری از گربه (میزبان قطعی) ارتباطی به دست نیامد و این نشان می دهد که سایر راههای انتقال از جمله آلودگی از طریق مصرف گوشت و سبزیجات اهمیت بیشتری داشته است. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1382)، دوره 58، شماره 2، 167-163.

Keywords:

توکسوپلاسموز , سرواپی دمیولوژی , ایمونوفلوئورسانس , شیراز , ایران