اثر برخی از ک وکسیدیواستات ها بر پاارمترهای رشد جوجه های گوشتی در عفونت تجربی کوکسیدیایی

هدف: مقایسه اثر داروهای کوکسیدیواستات دیکلازوریل، سالینومایسین و ناراسین بر شاخص های بازدهی جوجه های گوشتی در عفونت تجربی کوکسیدیایی. طرح: طرح بلوک های کاملاً تصادفی. حیوانات: سیصد قطعه جوجه گوشتی یکروزه از جنس نر سویه تجاری راس 208. روش: جوجه های مورد آزمایش به طور تصادفی به 5 گروه 60 قطعه ای (هر یک شامل 3 تکرار) تقسیم شدند و در قفسهایی از نوع باتری قرار گرفتند. این گروه ها عبارت بودند از: 1- این گروه هیچ نوع د اروی کوکسیدیواستات دریافت نکرد و در معرض چالش ااسیت ها قرار نگرفت (شاهد منفی) 2- این گروه هیچ نوع داروی کوکسیدیواستات دریافت نکرد ولی به وسیله مخلوطی از ااسیت ها چالش گردید (شاهد مثبت) 3- دیکلازوریل 4- سالینومایسین 5- ناراسین. گروه های درمانی کوکسیدیواستات های مربوطه را از ابتدا تا 3 روز به انتهای دوره مصرف ن مودند. پرندگان تمام گروه ها (به جز گروه 1) در سن 28 روزگی با 100 هزار ااسیست ایمریا شامل آیمریاتنلا، آیمریاماکزیما و آیمریا آسرولینا تلقیح شدند. از روش هشتم پس از چالش و برای مدت 5 روز پیاپی، م یزان دفع ااسیست ها از طریق ا ندازه گیری OPG تعیین گردید. با وزن کشی جوجه ها و دان مصرفی آنها در سنین 28 (قبل از تلقیح ااسیست ها) 35، 42 و 49 روزگی (انتهای د وره) وزن متوسط، میانگین رشد، وضریب تبدیل غذایی (FCR) همه گروه ها به صورت هفتگی تعیین شد. تجزیه و تحلیل آماری: استفاده از آزمون تجزیه واریانس، آزمون توکی در صورت وجود اختلاف معنی دار. . نتایج: در سن 35 روزگی (یک هفته پس از چالش) اختلاف میزان رشد گروه های درمانی با شاهد مثبت معنی دار بود (P<0/01). در همین سن FCR گروه های درمانی و شاهد منفی با یکدیگر اختلاف معنی داری نداشت، اما FCR این گروه ها نسبت به گروه شاهد مثبت به صورت معنی داری بهتر بود (P<0/01). در سن 42 روزگی اختلاف معنی داری در عملکرد گروه های درمانی مشاهده نشد. در سن 49 روزگی FCR گروه سالینومایسین از گروه شاهد مثبت به صورت معنی د اری بهتر بود (P<0/05)، اما بین گروه های درمانی از این نظر اختلاف معنی داری مشاهده نشد. استفاده از دو داروی دیکلازوریل و سالینومایسین موجب کاهش بسیار معنی دار میزان دفع ااسیست در مقایسه با گروه شاهد مثبت گردید (P<0/001). نتیجه گیری: بر اساس این مطالعه می توان چنین نتیجه گری نمود که استفاده از کوکسیدیواستات های مورد آزمایش موجب بهبود شاخص های بازدهی جوجه های گوشتی می شود و مصرف آنها بخصوص در صورت احتمال بروز عفونتهای کوکسیدیایی قابل توصیه است. با این حال مقایسه شاخص های بازدهی به دست آمده در گروه های درمانی مختلف نشان د هنده برتری نسبی گروه دیکلازوریل از نظر میانگین وزن نهایی و سالینومایسین از نظر FCR می باشد. مصرف این دو دارو ه مچنین بصورت معنی داری موجب کاهش OPG گردید. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1382)، دوره 58، شماره 4، 381-377.

Keywords:

دیکلازوریل , سالینومایسین , ناراسین , کوکسیدیوز , بازدهی , جوجه های گوشتی