ارزیابی بالینی ا یلئوسیستوپلاستی در سگ

هدف: ارزیابی خصوصیات بالینی ایلئوسیستوپلاستی (افزایش حجم مثانه) در سگ. طرح: مطالعه تجربی. حیوانات: هفت قلاده سگ ماده با نژاد مخلوط 1 تا 2 ساله با وزن تقریبی 24=15 کیلوگرم. روش: ایلئوسیستوپلاستی متعارف (به شیوه به کارگرفته در جراحی پیوند مثانه در انسان) در این مطالعه بر روی سگ انجام پذیرفت و شاخص های بالینی (درجه حرارت، ت عداد ضربان قلب در دقیقه، تعداد تنفس در دقیقه، اشتها، چگونگی دفع و کیفیت مدفوع، وضعیت هیدراتاسیون بدن، رنگ مخاطات، زمان پرشدن مجدد مویرگی، خصوصیات ظاهری ادرار، توانایی نگهداری ادرار، انسداد پیشابراه به دنبال ترشح مخاطی و انسداد روده) به مدت پنج هفته (در روزهای صفر، 7، 14، 28 و 35) ارزیابی گردید. تجزیه و تحلیل آماری: نتایج کمی به دست آمده با استفاد از آنالیز واریانس مکرر (داخل گروهی) برای مقایسه میانگین ها در زمانهای مختلف و شاخص های بالینی کیفی به صورت توصیفی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج: سگها عمل جراحی پیوند مثانه را به خوبی تحمل کرده و به مدت 5 هفته بدون هیچ گونه مشکلات بع از عمل زنده ماندند. در تعداد ضربان قلب در دقیقه و تعداد تنفس در دقیقه در طول این مدت اختلاف م عنی داری دید نشد و در حد طبیعی قرار داشتند. درجه حرارت در روز 28 به دلیل انجام آزمایشات تکمیلی افزایش معنی داری نسبت به سایر زمانها داشت (P<0/05)، اما این افزایش در محدوده طبیعی بود. علایم غیر طبیعی در میزان اشتها، چگونگی دفع و کیفیت مدفوع، وضعیت هیدراتاسیون بدن، رنگ مخاطات، زمان پرشدن مجدد مویرگی، خصوصیات ظاهری ادرار، توانایی نگهداری ادرار، انسداد پیشآبراه به دنبال ترشح مخاطی و انسداد روده در طول ا ین پنج هفته مشاهده نشد. نتیجه گیریک با توجه به مشاهدات و نتایج بالینی، جراحی ایلئوسیستوپلاستی در مواردی نظیر سرطان، ضربه، عفونت، التهاب و صدمات ایجاد شده در مثانه توسط پزشک معالج که ممکن است منتج به ناکارایی شدید مثانه در سگ شود، توصیه می گردد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1383)، دوره 59، شماره 1، 62-57.

Keywords:

ارزیابی بالینی , ایلئوسیستوپلاستی , مثانه , سگ