بررسی نقش سردکنهای آبی در چگونگی وضعیت باکتریایی لاشه های مرغ در کشتارگاه های صنعتی استانهای تهران و گیلان

هدف: بررسی نقش سردکنهای آبی در وضعیت میکروبی لاشه های مرغ قبل از ورود و بعد از خروج از سردکن در 11 کشتارگاه صنعتی در استانهای تهران و گیلان. نمونه ها: هفتاد و پنج لاشه مرغ از 11 کشتارگاه صنعتی در استانهای تهران و گیلان. روش: تعداد 51 لاشه مرغ از 9 کشتارگاه صنعتی در استان تهران و 24 لاشه مرغ از 2 کشتارگاه صنعتی در استان گیلان قبل از ورود و بعد از خروج از سردکنهای آبی از نظر برخی از آزمایشات باکتریایی، طبق روش استاندارد ارائه شده توسط انجمن بهداشت عمومی آمریکا مورد آزمایش قرار گرفتند. در ضمن میزان کلر آزاد و درجه حرارت آب هر یک از سردکنها نیز در همان محل اندازه گیری شد. نتایج: در استان تهران شمارش کلی فرم ها د ر لاشه های مرغ بعد از خروج از سردکنها بیشتر از قبل ورود لاشه ها به سردکن بود. با انجام آزمون “t” دوطرفه، تفاوت معنی داری (P<0/05) در سطح اطمینان 95 درصد در نتایج فوق مشاهده شد. یک لاشه از 51 لاشه مرغ بعد از خروج از سردکن آبی در استان تهران و تمام 24 لاشه مرغ قبل از ورود به سردکنها بعد خروج از انها در استان گیلان از نظر اشریشیاکلی مثبت بودند. سروتیپ های شناسایی شده O119:b14, O2:K1, O128: K67, O78: K80 و H7 بودند. همچنین یک لاشه از 51 لاشه طیور بعد از خروج از سردکن از نظر سالمونلا انتریتیدیس مثبت بود. کلر آزاد آب فقط در یک کشتارگاه از 9 کشتارگاه طیور در استان تهران قابل اندازه گیری و آنهم به میزان 0/5ppm بود. میزان کلر آزاد آب سردکن در دوکشتارگاه استان گیلان به ترتیب 1ppm و 0/1ppm بود. میانگین ± انحراف معیار درجه حرارت آب سردکنها در 9 کشتارگاه طیور صنعتی مورد مطالعه در استان تهران و 2 کشتارگاه طیور صنعتی در استان گیلان به ترتیب 1/4 ±6/1 و 0/7 ±6/5 درجه سانتیگراد بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده چنین بیان می شود که در صورت عدم توجه به وضعیت بهداشتی آب سردکنهای آبی، امکان افزایش بار و آلودگی میکروبی لاشه های مرغ بعد از خروج از سردکن وجود دارد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1383)، دوره 59، شماره3، 244-241.

Keywords:

لاشه های مرغ , سردکن آبی , وضعیت میکروبی , کشتارگاه طیور