ایجاد ریفلاکس و زیکویورترال تجربی در سگ

Publish Year: 1383
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 731

This Paper With 5 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-59-4_003

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1394

Abstract:

هدف: ایجاد ریفلاکس وزیکویورترال در سگ جهت ایجاد مدل تجربی بیمار. طرح: مطالعه تجربی. حیوان: شانزده قلاده سگ نژاد مخلوط ایرانی. روش: تعداد شانزده قلاده سگ پس از آماده سازی از نظر سلامت و حضور ریفلاکس وزیکویورترال مادرزادی یا اکتسابی با سیستوگرافی به 4 گروه چهارتایی تقسیم شدند. ریفلاکس با روش جراحی باز و برش سقف حالت (5-3 میلیمتر) بدون بخیه لبه های شکاف، برش سقف حالب (5-3 میلیمتر) با سوند و بخیه لبه های شکاف با نخ ابریشم، برش سقف حالب (5-3 میلیمتر) به کمک سوند و بخیه با نخ نایلون و برش (7-5 میلیمتر) به کمک سوند و بخیه با نخ نایلون انجام شد. ده روز پس از انجام جراحی که با شیوه های مخلف صورت گرفت سیستوگرافی مثبت انجام و حیوانات مورد مطالعه از نظر ا بتلا یا عدم بیماری ریفلاکس ادراری بررسی شدند. موفقیت در ایجاد ریفلاکس با روشهای مختلف فوق بررسی و مقایسه توصیفی گردید. تجزیه و تحلیل آماری: آمار توصیفی. نتایج: در ایجاد ریفلاکس ا دراری با روش جراحی باز استفاده از سوند به عنوان راهنمای برش و بخیه لبه های مخاط حالب به دیواره مثانه اهمیت بسزایی داشت. علاوه بر آن افزایش طول برش و به کارگیری نخ نایلون ن سبت به ابریشم در ایجاد ریفلاکس نقش قابل توجهی داشت. نتیجه گیری: با توجه به عواملی مانند طول برش، تعداد بخیه، جنس نخ و استفاده از سوند به عنوان راهنمای برش به نظر می رسد کاربرد سوند برای مشخص نمودن مجرای حالب به عنوان راهنمای برش و برش کافی (7-5 میلیمتر) در سق حالب و همچنین بکارگیری نخ نایلون برای بخیه برشهای سقف حالب در ایجاد ریفلاکس ا دراری حالت نقش زیادی دارد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1383)، دوره 59، شماره 4، 323-319.

Authors

جلال بختیاری

گروه آموزشی علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران

عبدالمحمد کجباف زاده

گروه اورولوژی اطفال، مرکز طبی کودکان، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران- ایران

مهدی مرجانی

گروه آموزشی علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج- ایران

عباس وشکینی

گروه آموزشی علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران