آذر سبکبار - دانش آموخته دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس تهران، تهران- ایران
علیرضا خسروی - گروه قارچ شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران
حسین کیوانی امینه - گروه ویروس شناسی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه ایران، تهران- ایران
محمد موذنی - گروه ایمنی شناسی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس تهران، تهران- ایران

هدف: تفکیک گونه های مختلف پنی سیلیوم بر اساس باندهای پروتئینی. روش: در این مطالعه جهت مقایسه آنتی ژن های پروتئینی جدایه های پنی سیلیوم، از 4 گونه پنی سیلیوم سیترینوم، پنی سیلیوم اگزالیکوم، پنی سیلیوم نوتاتوم وپنی سیلیوم فرکوئنتس جدا شده از هوای ایران استفاده گردید (30 جدایه پنی سیلیوم). ابتدا این قارچ ها بر روی محیط سابورودکستروز آگار کشت داده شده و سپس بر روی محیط چاپکس آگار پاساژ داده شد و در دمای 30 درجه سانتیگراد به مدت 72-48 ساعت نگهداری شدند. سپس برای تهیه عصاره پروتئینی قارچ های فوق در محیط سابوروروی مایع کشت داده شده و از روش برادفور (Braud ford Method) برای اندازه گیری میزان پروتئین استفاده شد. با استفاده از روش پلی اکریل آمیدژل الکتروفورزیس (SDS-PAGE) با ژل جدا کننده 10 درصد تفکیک پروتئین ها صورت گرفت. برای رنگ آمیزی ژل، از کوماسی بلو G250 استفاده شد که بعد از ثابت نمودن، رنگ آمیزی و رنگ زدایی ژل، باندهای مختلفی ظاهر شدند. نتایج: بر این اساس 34 باند پروتئین با اوزان موکوسی 19/5، 24، 26، 27، 28/5، 32، 36، 39، 45، 48، 50، 52، 53، 55، 56/5، 59/5، 63، 65، 66/5، 68، 76، 84، 88، 90، 92، 93، 91، 95، 97، 107، 116، 123، 128 و 158 کیلودالتون مشاهده شد. که باندهای 19/5-24، 28/5-45-52، 53-56/5، 59/5-76-84 و 97 کیلودالتون باندهایی هستند که در تمام گونه ها حضور داشته، یعنی در تمام 30 جدایه تحت مطالعه این باندها دیده شده اند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده در این رابطه مشخص گردید که تفاوت هایی بین گونه و داخل گونه وجود دارد ولی اختلاف معنی داری در الگوی پروتئینی جدایه ای تحت مطالعه مشاهده نگردید. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1384)، دوره 60، شماره 2، 115-111.

پنی سیلیوم، پروتئین، SDS-PAGE