مطالعه آسیب شناسی کریپتوسپوریدیوزیس در بوقلمونهای بومی ایران

Publish Year: 1385
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 630

This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-61-1_014

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1394

Abstract:

هدف: کوششی در جهت نشان دادن وجود عفونتهای کریپتوسپوریدیایی در بوقلمونهای بومی ایران از طریق ازمایشات آسیب شناسی و انگل شناسی و اهمیت بوقلمونهای سنتی از نظر مخازن احتمالی برای صنعت پرورش طیور به ویزه بوقلمون. طرح: توصیفی. حیوانات: 50 قطعه جوجه بوقلمون بومی در محدوده سنی 1-12 هفته مبتلا به اسهال کاهش رشد یا هر دو از مناطق بوقلمون خیز ایران (استانهای شمالی کشور و استان لرستان). روش: ثبت مشاهدات بالینی، ازمایش گسترش نمونه های مدفوع پس از رنگ آمیزی با زیل- نیلسن تعدیل یافته، کالبد گشایی با استفاده از روش استاندارد و برداشت نمونه از بخشهای مختلف روده های کوچک، سکوم، کولون، کلواک و بورس فابریسیوس تهیه مقاطع بافتی رنگ شده با روش معمولی رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین هاریس و نهایتاً استفاده از کراتیکول مدرج جهت اندازه گیری اقطار انگل. تجزیه و تحلیل آماری: استفاده از آزمونهای کاپار و مکنمار. نتایج: مطالعات آسیب شناسی نشان داد که از 50 قطعه جوجه بوقلمون 13 مورد آن (26 درصد) با درجات مختلف به تک یاخته کریپتوسپوریدیوم آلودگی داشتند. از نظر پاتولوژی برحسب شدت آلودگی درجاتی از هایپرپلازی سلولهای پوششی، هایپرتروفی کریپتها، کوتاه شدن، ادغام و تغییر شکل خملها و افزایش لکوسیتهای موجود در پارین مخاط مشاهده گردید. تنها 5 مورد از 13 جوجه آلوده به کریپتوسپوریدیوم علاوه بر مشاهده به روش هیستوپاتولوژیک، در رنگ آمیزی گسترشهای مدفوع با روش زیل نیلسن از نظر حضور این تک یاخته مثبت بودند. بنابراین نتایج آزمایش بر روی نمونه های مدفوع با نتایج مطالعه آسیب شناسی بر روی نمونه های بافتی همخوانی اندکی وجود داشت. نتیجه گیری: ابتلا به تک یاخته کریپتوسپوریدیوم در بوقلمونهای ایران وجود دارد. با توجه به پاتوژن بودن کریپتوسپوریدیوم در بوقلمون این ابتلا نه تنها در رشد و بازدهی اقتصادی بوقلمونهای بومی اهمیت دارد بلکه پرندگان مبتلاء برای پرورش طیور صنعتی ممکن است به عنوان منبع بالقوه عفونت باشند. همچنین با توجه به نتایج، بهترین روش تشخیص کریپتوسپوریدیوم روش هیستوپاتولوژی می باشد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1385)، دوره 61، شماره 1، 82-77.

Authors

امید دزفولیان

گروه پاتوبیولوژی بخش آسیب شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران

محمدجواد قراگزلو

گروه پاتوبیولوژی بخش آسیب شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران

صادق رهبری

گروه انگل شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران

سعید بکایی

گروه بهداشت و کنترل مواد غذایی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران