بررسی میزان آلودگی به بارتونلاهنسله در گربه های اهلی تهران

در این مطالعه نقش ژئونوتیک گربه در انتقال بارتونلا هنسله، عامل بیماری خراش گربه در 100 گربه در دو گروه خانگی و غیرخانگی و دو زیرگروه زیر 6 ماه و بالای 6 ماه مورد بررسی قرار گرفت. نمونه های خون از 100 گربه اهلی (خانگی و غیرخانگی) ساکن تهران جمع آوری و از لحاظ جضور باکتری در خون و سرم شناسایی برای تعیین شیوع آلودگی به بارتونلا هنسله و م ورد آزمایش قرار گرفتند. به علاوه از صاحبان همان گربه ها و از افرادی که از گربه نگهداری نمی کردند. به عنوان گروه کنترل نیز نمونه گیری صورت گرفت. از بین 100 نمونه خون گربه که مورد کشت قرار گرفتند، بارتونلا هنسله جدا نگردید اما از بین 100 گربه ای که جهت حضور آنتی بادی IgG علیه بارتونلا هنسله به وسیله تست IFA آزمایش شدند، 23 گربه (23 درصد) دارای آنتی بادی علیه بارتونلاهنسله بودند. در مقایسه تیتر سرمی بین گربه ها و صاحبان آنها از لحاظ آماری تفاوت معنی دار وجود نداشت (P<0/381) و میزان شیوع سرمی در صاحبان گربه ها 18 مورد مثبت (18 درصد) و 82 مورد منفی (82 درصد) بود و از بین افراد عادی که آزمایش شدند تنها 5 مورد (5 درصد) دارای تیتر آنتی بادی بودند و 95 مورد (95 درصد) تیتر سرمی منفی داشتند. در مقایسه تیتر سرمی میان صاحبان گربه ها و گروه کنترل که سابقه نگهداری از گربه را نداشتند تفاوت معنی دار آماری وجود داشت (P<0/004). در گروه زیر 6 ماه از 50 گربه تنها 6 مورد تیترسرمی مثبت داشتند و در گروه بالای 6 ماه از 50 مورد 17 مورد تیتر سرمی مثبت مشخص شد. در مقایسه این دو گروه اختلاف معنی دار مشاهده شد (P<0/009) و مشخص گردید که شیوع سرمی در گربه های بالای 6 ماه بیشتر است. از 50 گربه خانگی فقط 2 مورد و در گربه های غیرخانگی از 50 مورد 21 مورد تیترسرمی مثبت داشتند که در مقایسه آماری بین دو گروه تفاوت معنی دار وجود دارد (P<0/0005).

Keywords:

آزمایشی آنتی بادی ایمونوفلورسانس غیرمستقیم , بارتونلا هنسله , بیماری خراش گربه