فراوانی ژن sefA در جدایه های سالمونلا آنتریتیدیس طیور و پتانسیل آن به عنوان یک شاخص تشخیصی و اپیدمیولوژیک

هدف از این مطالعه جستجوی حضور ژن sefA در جدایه های سالمونلا آنتریتیدیس طیور با استفاده از روش PCR و بررسی ارزش آن به عنوان یک ابزار تشخیصی و اچیدمیولوژیک بود. تعداد 30 جدایه سالمونلا از مزارع مرغ مادر گوشتی، گوشتی،تخمگذار، جوجه کشی های، کشتارگاه ها در این مطالعه مورد آزمایش قرار گرفت. پرایمرهای مورد نیاز بر اساس سکانس ژن sefA، رمز کننده جزء اصلی (فیمبرین) فیمبریه ای SEF14، برای تکثیر قطعه ای از این زن به اندازه 526 جفت بازساخته شدند و قطعه مورد نیاز با استفاده از تکنیک PCR تکثیر شد. با توجه به آنکه آنزیم BamHI این قطعه را به دو قطعه 186 و 340 جفت باز تقسیم می نماید، متعاقباً برای تأیید اختصاصی بودن فرآورده واکنش، قطعه تکثیر یافته با کمک آنزیم BamHI هضم آنزیمی گردید. همه جدایه های سالمونلا آنتریتیدیس دارای قطعه 526 جفت باز مربوط به ژن sefA بودند، در حالی که جدایه های متعلق به سایر گروه های سرمی (B, C) فاقد قطعه مزبور بودند. آنزیم BamH1 قطعه 526 جفت باز را به دو قطعه 186 و 340 جفت باز تقسیم نمود و این الگو در همه جدایه های سالمونلا آنتریتیدیس تکرار شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که ژن sefA از پتانسیل بالائی به عنوان یک شاخص تشخیصی و اپیدمیولوژیک برای سالموننلا آنتریتیدیس برخوردار است.

Keywords:

سالمونلاآنتریتیدیس , فیمبریه , PCR , SEF14 , sef A