محمدقلی نادعلیان - گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران- ایران
امین متحدین - دانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، گرمسار- ایران
تقی زهرایی صالحی - گروه میکروبیولوژی دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران- ایران
شمس الملوک خواجه نصیری - ازمایشگاه و کلینیک دامپزشکی پاستور، تهران- ایران

چهره های بالینی سالمونلوز و میزان شیوع گروه های سرمی سالمونلا در 132 گوساله مشکوک به بیماری در گاوداریهای اطراف تهران مورد مطالعه قرار گرفته است. نمونه برداری از مدفوع یا بافت (در صورت تلف شدن دام) گوساله های مشکوک انجام و سابقه و علایم بالینی گوساله ها ثبت می شد. نمونه ها به آزمایشگاه منتقل و ازمایش های باتریولوژیک، جداسازی و تعیین گروه سرمی سالمونلا انجام گرفت و نتایج با روش آماری مربع کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از 132 نمونه اخذ شده 18 مورد (13/6 درصد) از نظر سالمونلا مثبت بودند. سالمونلاهای جدا شده متعلق به 4 گروه سرمی C1, B, D و C2 بودند. سالمونلوز به 6 شکل بالینی بروز یافت که به ترتیب فراوانی آنتریت مزمن (33/3 درصد)، سپتی سمی منجر به مرگ (27/8 درصد)، آنتریت حاد (22 درصد)، پنوموآنتریت (5/5 درصد)، پلی آرتریت (5/5 درصد) و گانگرن خشک انتهایی (5/5 درصد) بودند. از 18 مورد (44/4 درصد) تلف شدند و 7 مورد (38/9 درصد) نیز به علت عدم پاسخ به درمان معدوم شدند. موارد سالمونلوز در گروه سنی 1/5 تا 3 ماه بیش از بقیه سنین بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (P<0/05). درصد موارد سالمونلوز در فصول زمستان و تابستان بیشتر از بقیه فصول بود. درصد موارد سالمونلوز در گوساله هایی که در باکس های انفرادی نگهداری می شدند کمتر از بهار بندها بود. با توجه به نتایج بررسی حاضر سالمونلوز در گوساله بیشتر به اشکال آنتریت و سپتی سمی بروز می یابد که با نتایج دیگر تحقیقات همخوانی دارد. نتایج این بررسی حاکی از آن است که سالمونلای گروه D باعث اکثر موارد سالمونلوز گوساله ها در دامداریهای اطراف تهران است که نتایج دیگر تحقیقات هم آن را تأیید می کند.

سالمونلوز، چهره های بالینی، گروه سرمی، سالمونلا، گوساله