تأثیر سطوح مختلف کنجاله کانولابر ریخت شناسی غده تیروئید جوجه های گوشتی

Publish Year: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 423

This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-63-5_005

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1394

Abstract:

به منظور بررسی سطوح مختلف کنجاله کانولا بر ریخت شناسی غده تیروئید جوجه های گوشتی 300 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس (Ross) در پنج تیمار (هر تیمار شامل چهارتکرار و در هر تکرار 15 قطعه) مورد بررسی قرار گرفته است. کنجاله کانولا در پنج سطح (0، 5، 10، 15 و 20 درصد) از یک روزگی تا پایان دوره که 42 روزگی بود در اختیار جوجه ها قرار گرفت. در پایان دوره از هر تکرار 4 قطعهجوجه با وزنی نزدیک به میانگین هر تکرار جدا شده، پس از ذبح و خارج کردن تیروئید نمونه ها بلافاصله در محلول بوئن قرار گرفته و به ازمایشگاه منتقل گردیدند. سپس مراحلمعمول بافت شناسی در دستگاه پاساژ بافت انجام و از نمونه ها برش هایی به ضخامت 6 میکرون توسط میکروتوم تهیه گردید. برش های مزبور به روش هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی و مورد مطالعه هیستومورفولوژیک (تعداد سلول های اپیتلیال، ارتفاع اپیتلیوم و فولیکول ها و قطر آنها) قرار داده شدند. پس از اتمام مراحل آزمایش، داده های گردآوری شده با استفاده از بسته نرم افزاری SAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و جهت مقایسه میانگین های به دست آمده از آزمون مقایسه میانگین چند دامنه ای دانکن در سطح احتمال 0/01 استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان از افزایش ارتفاع اپیتلیوم، قطر و تعداد فولیکول های غده تیروئید با افزایش سطح استفاده از کنجاله کانولا در جیره داشت (P<0/01)بنظر می رسد که علیرغم اصلاح ژنتیکی کانولا و کمینه کردن گلیکوز ینولات ها در این ماده خوراکی، باز هم استفاده از کنجاله کانولا در جیره طیور گوشتی سبب تغییرات بافتی زیادی در غده تیروئید می شود. ایزوتیوسیانات های حاصل از هیدرولیز گلیکوزینولات ها سبب تغییر نسبت T3 و T4 شده و سنتز تیروکسین را می کاهد و نهایتاً بر مصرف خوراک و بازده طیور اثر منفی خواهد داشت. ا لبته با توجه به نتایج تحقیق می توان بیان داشت که استفاده از این کنجاله تاسطح 5 درصد هیچ گونه اثریب بر بافت تیروئید نخواهد داشت.

Authors

مسعود ادیب مرادی

گروه علوم پایه دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران- ایران