شناسایی ارتباط بین پروتئین های فاز حاد (هاپتوگلوبین، فیبرینوژن)، آلومین و یافته های درمانگاهی پنومونی در گوساله های شیری

برونکوپنومونی آنزئوتی گوساله بیماری چند عاملی است که در رخداد آن عوامل بیماریزای باکتریایی، ویروسی و شرایط محیطی،مدیریتی و حساسیت گوساله نقش دارند. خسارات اقتصادی حاصل از وقوع بیماری به دلیل مرگ و میر و تحمیل هزینه های درمانی، کاهش اضافه وزن و کاهش طول عمر اقتصادی دام های مبتلا به بیماری بسیار قابل توجه می باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی پاسخ فاز حاد با اندازه گیری پروتئین های فاز حاد و پاسخ سلولی در گوساله های مبتلا به پنومونی آنزئوتیک و شناسایی نشانگرهای مفید بالقوه در ارزیابی وضعیت سلامتی آنها می باشد. بدین منظور 60 رأس گوساله هلشتاین بین سنین دو هفته تا شش ماه پس از نشان دادن علائم پنومونی از گاوداری های اطراف مشهد انتخاب گردید. در ادامه نمونه خون از ورید گردنی گرفته شد. همچنین یک گوساله سالم (کنترل) برای هر گوساله بیمار از گوساله های همان فارم بصورت همجنس و همسن انتخاب و وارد مطالعه شد. پارامترهای درمانگاهی شامل بر درجه حرارت رکتوم، تعداد ضربان قلب و تنفس در دقیقه اختلاف اماری معنی داری بین گوسالههای سالم و گوساله های مبتلا به پنومونی نشان دادند (p<0/05). در بین پارامترهای خونشناسی گوساله های سالم و بیمار تفاوت معنی داری مشاهده ندش. میزان البومین گوساله های بیمار نسبت به گروه سالم کاهش و میزان گلوبولین آنها افزایش یافته بود ولی تفاوت معنی دار بیندو گروه مشاهده نشد (p>0/05). میزان فیبرینوژن و هاپتوگلوبین گوساله های بیمار نسبت به گروه سالم افزایش یافته بود و تفاوت معنی دار مشاهده شد (p<0/05). بر اساس نتایج ما در این مطالعه اندازه گیری هاپتوگلوبین و فیبرینوژن معیار ارزشمندی برای ارزیای وضعیت سلامت گوساله ها می باشد که با توجه به مقادیر این دو نشانگر می توان از آنها به عنوان تست های بیمار یاب در تشخیص و درمان بیماران در سطوح انفرادی و گروهی استفاده نمود.

Keywords:

گوساله , پنومونی آنزئوتیک (پنومونی گوساله های شیری) , پروتئین های فاز حاد