مطالعه تأثیر برخی پروبیوتیک ها بر روی اشریشیاکلی (O(157):H(7 در شرایط رشد توامان در شیر

در دو دهه گذشته استفاده از پروبیوتیک ها در مهار باکتری های بیماری زا اهمیت بسیاری پیدا کرد. در این مطالعه تأثیر پروبیوتیک های بیفید و باکتریوم آنگلولاتوم، بیفیدوباکتریوم بیفیدوم، لاکتوباسیلوس اسید وفیلوس و لاکتوباسیلوس کازئی بر سرعت رشد اشریشیاکلی (O(157):H(7 در شرایط رشد توامان در شیر مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا به داخل 500 میلی لیتر شیر استریل CFU/ml؛(8)10x1/5 باکتری اشریشیاکلی اضافه و بعداز همگن سازی در 5 ارلن مایراستریل به طور مساوی توزیع شد. ارلن اول به عنوان کشت انفرادی لحاظ گردید و به ارلن های دوم تا پنجم به ترتیب CFU/ml؛(8)10x1/5 از باکتری های پروبیوتیک فوق تزریق و بعد از 24 و 48 ساعت گرمخانه گذاری در دمای 37 درجه سانتیگراد (VRBA) اندازه گیری شد. این عملیات 10 بار تکرار و میانگین pH و تعداد اشریشیاکلی موجود در هر میلی لیتر از کشت انفرادی و کشت های توامان با پروبیوتیک ها با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس یکطرفه و ازمون تعقیبی توکی مورد مقایسه قرار گرفتند. بر اساس نتایج حاصله رشد توامان هر کدام ار پروبیوتیک ها در طول 48 ساعت گرمخانه گذاری بطور معنی دار رشد اشریشیاکلی (O(157):H(7 را مهار نمود (p<0/01). pH نمونه شیری حاوی کشت E.coli+L.casei بعد از 48 ساعت گرمخانه گذاری از pH نمونه شیر حاوی E.coli بطور معنی دار کمتر بود (p<0/01). در مجموع نتایج این مطالعه نشان می دهد که مصرف طولانی مدت محصولات حاوی فوق الذکر می تواند در جلوگیری از بروز عفونت با اشریشیاکلی (O(157):H(7 و درمان آن مفید واقع شود.

Keywords:

اشریشیاکلی (O(157):H(7 , پروبیوتیک , رشد توامان , شیر