تأثیر تغذیه سطوح مختلف ال- کارنیتین در جیره مرغ های مادر و جوجه های گوشتی بر عملکرد، ترکیبات سرم خون، خصوصیات لاشه و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی

ال-کارنیتین به عنوانمشتق لیزین محلول در آب دارای نقش بیولوژیکی مهمی در متابولیسم چربی می باشد. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی عملکرد، ترکیبات سرم، خصوصیات لاشه و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی است که مادر یا خودشان به تنهایی و یا به طور توأم از مکمل ال- کارنیتین تغذیه نموده اند. مرغ های مادر در سن 25 هفتگی با جیره های حاوی سطوح 0 و 60ppm و نتایج آنها با سطوح 0، 100 و ppm200. مکمل ال- کارنیتین تغذیه شدند. عملکرد دوره های آغازی، رشد پایانی و کل دوره بررسی شد. عیار پادتن علیه واکسن نیوکاسل و تزریق گلبول قرمز گوسفند به عنوان معیار پاسخ ایمنی تعیین و درپایان آزمایش خصوصیات لاشه پرندگان بررس شد. ال-کارنیتین باعث کاهش خوراکمصرفی و افزایش وزن جوجه های گوشتی گردید (p<0/01)، اما بر ضریب تبدیل غذایی تدثیری نداشت (p>0/05). کلسترول و تری گلیسریدسرم و صفات مربوط به لاشه تحت تدثیر ال-کارنیتین قرار نگرفت (p>0/05). ال- کارنیتین تأثیری بر تولید پادتن علیه SRBC نداشت (P>0/05)، اما در 48 روزگی سطوح ال-کارنیتین مادری باعث ایجاد تفاوت معنی داری در پادتن علیه SRBC گردید (P<0/01) و سبب ایجاد اختلاف در وزن طحال جوجه های گوشتی در سن 21 روزگی شد (P<0/05). اثر متقابل بین مکمل موجود در جیره غذایی مرغ های مادر و جوجه ها باعث ایجاد اختلاف چشمگیری در پاسخ جوجه ها به عیار پادتن علیه واکسن نیوکاسل گردید (P<0/05).

Keywords:

مرغ های مادر گوشتی , جوجه گوشتی , ال-کارنیتین , فاکتورهای خونی , خصوصیات لاشه