اپیدمیولوژی مولکولی ویروس عامل بیماری تب برفکی در نشخوار کنندگان ایران در فاصله سال های 1385-1384

بیماری تب برفکی یک بیماری ویروسی شدیداً واگیردار نشخوارکنندگان است که موجب تب و ایجاد پوستول در دهان و سم آنها می شود. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت آنتی ژنیکی و ژنتیکی سویههای ویروس تب برفکی ایران طی سال های 1384 و 1385، و بررسی تغییرات آنها و مقایسه ویروس های فیلد با یکدیگر و با سویههای موجود در واکسن موسسه رازی می باشد، پس از آماده سازی نمونه ها آزمایش های سرولوژیکی جهت تعیینتیپ وتحت تیپ و تلقیح به سلول IBRS2 به منظور جداسازی ویروس، آزمایش RT-PCR و PCR به منظور تعیینتوالی نوکلئوتیدی (600bp) و آزمایش خنثی سازی ویروس جهت تعیین قرابت ایمونولوژیکی (r-Value) انجام شد پس از انجام آزمایشات روی 1162 نمونه، 241 مورد تیپ A87IR؛ 125 مورد A87IR؛ 79 مورد O؛ 3 مورد Asia و 714 مورد منفی تشخیص داده شد. متوسط میزان قرابت ویروس تیپ A جدا شده از نمونه ها با ویروس A87IR واکسن 50 درصد و در مورد تیپ O جدا شده از نمونه ها با ویروس O shabestar واکسن 92 درصد و این میزان در مورد ویروس Asia، 97 درصد می باشد. باتوجه به نتایج حاصل از r-Value و دندروگرام مقایسه ای، ویروس های تیپ A جدا شده از نمونه ها با ویروس A87IR واکسن قرابت زیادی نداشته و به همین دلیل ویروس جدید A05IR از نمونه ها جدا شده و پس از ازمایشات لازم به ویروس های قبلی موجود در واکسن اضافه گردید، در مورد ویروس های O و Asia قرابت زیادی با ویروس واکسن ساخت مؤسسه رازی دارند و نیازی به تغییر سویه در واکسن نیست. دندروگرام نیز نتایج را تأیید می کند.

Keywords:

ویروس تب برفکی , قرابت آنتی ژنیکی , اپیدمیولوژی مولکولی