مقایسه تأثیر باسیلوس های مسترخ از روده لارو ماهیان خاویاری Acipenser persicus با پروبیوتیک های تجاری بر رشد و بقاء لاروماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

بکارگیری باکتری های پروبیوتیکی به عنوان یک استراتژی مهم برای ایجاد محصولات قابل تجدید از طریق کنترل بیولوژیکی در سیستم های پرورشی لاروهای ماهی و سخت پوستان پیشنهاد شده است. جمعیت باکتریایی در روده لارو از باکتری های مرتبط با تخم ها، اب تانک های پرورشی و غذای زنده سرچشمه می گیرد. این مطالعه در جهت تعیین اثرات پروبیوتیک های تجاری و بومی بر معیارهای رشد و نرخ بقاء لارو ماهی قزل الای رنگین کمان هدفمند شد. لاروهای قزل الا (1 ±85 میلی گرم) با جیره بیومار تغذیه شدند. جیره های آزمایشی با سه مخلوط باکتریایی زیست یار شامل لاکتوباسیلوس، باسیلوس تجاری و باسیلوس جدا شده از روده تاس ماهی ایرانی (Acipenser persieus) و فیل ماهی (Huso huso)، با درسه سطح (4/30، 5/30 و 6/30 لگاریتم واحد کلنی در هر گرم غذا) مکمل شدند و به وسیله لاروهای ماهی قزل آلای رنگین کمان در 9 تیمار ازمایشی تغذیه گردیدند. تیمار شاهد از جیره بدون مکمل سازی تغذیه شد. آزمایش در قالب یک طرح کاملاً تصادفی صورت پذیرفت. نرخ تغذیه بر اساس 10 درصد وزن بدن، برای 6 بار در روز انجام شد. در پایان دوره (32 روز)، ماهیان بیومتری شده و توسط شوک های حرارتی، شوری، قلیائیت و اسیدیته آزمایش گردیدند. بالاترین میانگین نرخ رشد ویژه (0/77 ±4/61 درصد)، ضریب رشد حرارتی (0/32 ±3/44) و کارآیی تغذیه (25/56 ±116/08 درصد) در تیمار (A(1 به دست آمد. تیمار (L(1), B2, B(1), A(2), A(1 و (L(3 تفاوت معنی داری با تیمار شاهد داشتند (P<0/05). ضریب تبدیل غذایی بهتری در تیمار (A(1 (0/33 ±0/92 درصد) و (L(3 (0/20 ±0/92 درصد) به دست آمد. در آزمایش مقابله با شوک حرارتی، بالاترین زمان بقاء در تیمار (B(1 (28/29 ±94/33 ثانیه) به دست آمد. نتایج آزمایش های مقابله با استرس قلیائیت و اسیدیته نشان داد که بهترین زمان بقاء در تیمار (A(1 (به ترتیب 57/74 ±275/67 و 20 ±374 ثانیه) بود و تمامی تیمارهای ازمایشی اختلاف معنی داری با تیمار شاهد داشتند (P<0/05). هیچ اختلاف معنی داری بین تیمارها در آزمایش مقابله با شوری، مشاهده نشد (P>0/05).

Keywords:

باکتریای زیست یار , تست مقابله , زمان بقاء , لاروقزل الای رنگین کمان , نرخ رشد ویژه