اثر پیشگیری کننده چای سبز و سیاه ایرانی بر چاقی تغذیه ای در موش های صحرایی

زمینه مطالعه: طب سنتی می تواند به عنوان روشی برای کاهش چاقی تغذیه ای مورد استفاده قرار گیرد. هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر محافظتی چای سبز و سیاه ایرانی بر چاقی تغذیه ای بود. روش کار: بیست و چهار سرموش صحرایی نر نژاد ویستار (20g ±180) به چهار گروهتقسیم شدند. گروه کنترل با جیره معمول موش صحرایی (4% جربی) و سه گروه دیگر با جیره غنی از چربی (25% چربی) تغذیه شدند. گروه کنترل (C) و یکی از گروه هایی که با جیره غنی از چربی تغذیه شد (HF) بدون محدودیت به آب و دو گروه دیگری که جیره غنی از چربی داشتند به جای آب بدون محدودیت به چای سیاه (HF+BT) و چای سبز (HG+GT) دسترسی داشتند. پس از 8 هفته کلیه حیوانات آسان کشی و وزن شدند و اندام ها و چربی های بطنی آنها جدا و وزن شد. نتایج: اضافه نمودن جربی به جیره گروه HF در مقایسه با گروه کنترل باعث کاهش مقدار غذای مصرفی (12/03g/day ±99/25 در مقابل 14/408g/day ±113/59) شد، ولی دریافت انرژی (55/09kcal/day ±454/54) در مقابل 51/43 kcal/day ±405/52) و وزن بدن (13/84g ±283/33 در مقابل 15/11g ±223/33) را افزایش داد. چای سبز و سیاه ایرانی افزایش وزن بدن را در مقایسه با گروه کنترل کاهش دادند (1/61g ±2/90 در مقابل 0/77g ± 4/19؛ p<0/05). نتیجه گیری نهایی: استفاده از چای سیاه و سبز ایرانی ممکن است به تنظیم وزن بدن کمک نموده و اضافه وزن ناشی از غذاهای پرکالری راکاهش دهد.

Keywords:

چای سیاه , چای سبز , چاقی , موش صحرایی