تأثیر تغییر مقطعی مایع ضدعفونی سرپستانک ها پس از دوشش بر تعداد و انواع باتری های تانک شیر

Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 564

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-67-3_005

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1394

Abstract:

زمینه مطالعه: باکتری های واگیردار و محیطی از جمله علل متداول ورم پستان و تعداد باکتری های موجود در تانک شیر محسوب می شوند. در کنار سایر اقدامات بهداشتی کنترل ورم پستان، ضد عفونی کردن سرپستانک ها پس از دوشش با یک محلول مناسب از جایگاه ویژه ای برخوردار است و می تواند نقش مهمی در نوع ورم پستان گله و کاهش تعداد کل باکتری های شیر داشته باشد. هدف: اینمطالعه به منظور بررسی کارایی تغییر مقطعی مایع ضد عفونی سرپستانک پس از دوشش بر تعداد و نوع باکتری های تانک شیر انجام شد. روش کار: این بررسی در 2 دامپروری بزرگ اطراف تهران که محلول رایج ضد عفونی سرپستانک ها آنها ترکیبات یدوفور بود طی 4 مقطع زمانی در نیمه اول سال 1389 انجام شد. در هر 4 دوره پس از آخرین باری که محلول یده برای ضد عفونی سر پستانک ها استفاده شد، یک نمونه از تانک حمل شیر اخذ و 3 تست کلی شمارش سلول های سروماتیک در شیر مخزن کل، تست های کیفیت شیر و تست های جداسازی و شناسایی پاتوزن های میبب ورم پستان انجام شد. سپس به مدت حداقل 2 هفته، ترکیب کلره جایگزین یده در ضد عفونی پس از دوشش شد. در خاتمه کار نیز نمونه دیگری اخذ و ازمایشات فوق تکرار شد. نتایج:تغییر مقطعی ماده ضد عفونی ازیده به کلره در هر 4 بازه زمانی، با توجه به کاهش سلول های سوماتیک، تعداد کل باکتری ها، شمارش کلی فرمی، شمارش پس از انکوباسیون اولیه، شمارش پس از پاستوریزاسیون ازمایشگاه و شمارش استرپتوکوک ها، استافیلوکوک ها و سایر پاتوزن های مسبب ورم پستان، باعث افزایش کمی شیر و کاهش ورم پستان درسطح گله شد. نتیجه گیری نهایی: تغییر مقطعی ماده ضد عفونی سرپستانک ها پس از دوشش، تأثیر مثبتی بر کیفیت شیر خام دارد.

Keywords:

ورم پستان , ضدعفونی سرپستانک ها پس از دوشش , محلول یده , محلول کلره

Authors

فرامرز قراگوزلو

گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران

مهدی وجگانی

گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران

گلشید جاودانی شاهدین

گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران