بررسی آلودگی تخم های قزل آلای رنگین کمان ایرانی و خارجی به ویروس های نکروز عفونی مراکز خون ساز، سپتی سمی خونریزی دهنده ویروسی و نکروز عفونی لوزالمعده: یک مطالعه مقطعی

Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 625

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-67-4_013

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1394

Abstract:

زمینه مطالعه: بیماریهای نکروز عفونی مراکز خون ساز (IHN)، سپتی سمی خونریزی دهنده ویروسی (VHS) و نکروز عفونی لوزالمعده (IPN) از جمله بیماریهای ویروسی مهم آزاد ماهیان پرورشی به شمار می روند که منجر به بروز تلفات گسترده در بین آنها می شود. هدف: تحقیق حاضر با هدف بررسی وضعیت آلودی ویروس های فوق در تخم های چشم زده ایرانی و خارجی و میزان پراکنش این ویروس ها در بین مزارع تکثیر استان چهارمحال و بختیاری انجام شد. روش کار: از این روش شهرستان فارسان، کوهرنگ و لردگان انخاب و در هر شهرستان نمونه گیری از سه مرکز تکثیر صورت پذیرفت. از هر مزرعه نیز به طور تصادفی 20 عدد تخم (سبز یا چشم زده) برداشت نموده و با قراردادن در لوله های درب داراستریل، پس از ثبت برخی فاکتورهای فیزیکوشیمیایی اب، جهت ردیابی مولکولی ویروس های فوق با تست Reverse Transcriptase- PCR به مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی ارسال شد. نتایج: طی این تحقیق 23/3% تخم های مورد مطالعه آلوده و 76/7% آنها غیر الوده بود. میزان آلودگی نیز در ویروس های IHN, IPN و VHS به ترتیب 12/5، 10 و 0/83 بود. شهرستان فارسان با 19/15% بیشترین و شهرستان های لردگان و کوهرنگ با 3/33 و 0/83% کمترین میزان آلودگی را د بین مناطق مورد بررسی به خود اختصاص داده اند. همچنین در مقایسه میزان آلودگی تخم ها بر ساس منبع ایرانی یا خارجی بودن آنها، میزان الودگی در تخم های ایرانی 20% و در تخم های خارجی 3/33% بود. نتیجه گیری نهایی: نتیجه کلی تحقیق حاضر نشان از الودگی نسبی تخم های چشم زده قزل الای رنگین کمان به ویروس های بیماریزای فوق و توجه به اهمیت همه گیر شناختی آن در بین مزارع پرورشی آن استان و سایر استان های کشور دارد.

Authors

فیروز فدایی فرد

گروه بهداشت و بیماریهای ابزیان، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، شهرکرد- ایران

مهدی رئیسی

گروه بهداشت و بیماریهای ابزیان، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، شهرکرد- ایران

منوچهر مومنی

مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، شهرکرد- ایران

مصطفی فغانی

گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، شهرکرد- ایران