نادی معاذی - گروه بیماریهای داخلی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران- ایران
عبدالعلی ملماسی - گروه بیماریهای داخلی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران- ایران
پرویز شایان - مرکز بیماریهای منقله از کنه، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران
سیدمهدی نصیری - گروه کلینکال پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران

زمینه مطالعه: آلودگی به Ehrlichia canis که یک باکتری گرم منفی داخل سلولی اجباری با پراکندگی جهانی است منجر به ایجاد ارلیشیوز مونوسیتی سگ سانان می شود. هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی شیوع آلودگی E.conis در سگهای ترومبوسیتوپنیک با استفاده از روش nested PCR و ارزیابی نقش تشخیصی ترومبوسیتوپنی در این آلودگی است. روش کار:چهل نمونه خون جمع آوری شده از سگ های ارجاعی به بیمارستان آموزشی دامهای کوچک دانشگاه تهران، بر اساس تعداد پلاکتهایشان در سه گروه تقسیم بندی شدند: گروه الف (ترومبوسیتوپنیک): تعداد پلاکتی زیر 100000/ µL (11 نمونه)، گروه ب (ترومبوسیتوپنیک): تعداد پلاکت بین 101000-200000/ µL (15 نمونه) و گروه ج (طبیعی):تعداد پلاکت بیش از 201000/ µL (14 نمونه). سپس به روش nested PCR با استفاده از آغازگر اختصاصی گونه ای مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: قطعه ای از ژن 16SrRNA ارلیشیاکنیس در پنج نمونه از گروه الف (45/5%)، سه نمونه از گروه ب (20%) و یک نمونه از گروه ج (7/1%) نمایان شد. شیوع ارلیشیاکنیس در گروه الف بطور معنی داری بیشتر از سایر گروهها بود (p=0/02). در مجموع تقریباً یک سوم از سگ های ترومبوسیتوپنیک دارای آلودگی قابل تشخیص به E.conis بودند (30/7%). نتیجه گیری نهایی: نتایج این مطالعه نشان می دهد که ترومبوسیتوپنی برای تشخیص آلودگی E.canis اختصاصی نیست و نباید به تنهایی برای تأیید تشخیص ارلیشیوز سگ سانان بکار رود ولی می تواند بعنوان تست غربالگری پیش از سایر تست های تشخیصی تکمیلی مورد استفاده قرار گیرد.

ارلیشیاکنیس، nested PCR، ترومبوسیتوپنی، شمارش پلاکت، سگ