درماتیت انگشتی نابجا در کپسول شاخی انگشت گاوهای شیری: یافته های بالینی و هیستوپاتولوژی

Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 605

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-69-1_002

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1394

Abstract:

زمینه مطالعه: بیماری درماتیت انگشتی، التهاب سطحی پوست است که در غالب موارد در ناحیه پشتی شکاف بین دو پاشنه انگشت رخ می دهد و باعث بروز لنگش و ضررهای اقتصادی می شود. درماتیت انگشتی آتیپیک (نابجا) شکل جدیدی از یک بیماری قدیمی است که به تازگی در هلند، امریکا و ا نگلیس گزارش شده است. هدف: ارزیابی بالینی و هیستوپاتولوژی جراحات کپسول شاخی انگشت که با ضایعات درماتیت انگشتی در دو گله شیری مبتلا به درماتیت انگشتی اندمیک همراه شده است. روش کار: در این مطالعهف 45 رأس گاو شیری هلشتاین که این بیماری را نشان می دادند، از لحاظ بالینی وهیستوپاتولوژی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: نتایج مشاهدات بالینی حاکی از حضور یک نسج گرانوله بزرگ، دردناک، مستعد به خونریزی بابوی بد و از بین رفتن ناحیه ای نسج شاخی بود. ضایعات مرز مشخصی داشتند. در نمای ریزبینی در نمونه های مبتلا به زخم کف، اپیدرمیس کاملاً از بین رفته بود. لایه در میس با سلول های التهابی همچون لکوسیت های چند شکلی اشغال شده بودند. در لایههای عمیق تر،مویرگ های تازه تشکیل در استروما خودنمایی می نمودند. همچنین ترومبوزهیالونی در مویرگ های کوچک خونی قابل توجه بود. در بیماری زخم دیواره سم،تزاید اپیدرمیس، دوتا سه برابر بیشتر از حالت طبیعی بود که با آکانتوزیس شدید و تکوین رته ریچ (فرورفتگی های اپیدرم دردرم) و مدارکی دال بر تغیرات هیدروپیک در آکانتوسیت ها همراه شده بود. استراتوم کورنئوم هیپرپلاستیک بود. پرخونی شدید، واکنش های التهابی که با ارتشاح نوتروفیل و سلول های چند هسته ای همراه بود، در درمیس مشاهده شد. نتیجه گیری نهایی: بر پایه نتایج حاصله به نظر می رسد که عامل میکروبی درماتیت انگشتی پس از جراحات نسج شاخی خود را به کوریوم رسانده و باعث ابتلای آن نواحی و اختلاف در تکوین نسج شاخی شده است. به نظر می رسد شکل نوظهور اخیر، ماحصل ترکیب بیماریهای متابولیک و عفونی باشد که به یک شکل جدید متظاهر شده است.

Authors

محسن نوری

گروه دامپزشکی مهرگان، تهران- ایران

امید دزفولیان

گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه لرستان، خرم آباد- ایران

جواد اشرفی هلان

گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز- ایران