بررسی تاثیر خصوصیات سطح بر تشکیل بیوفیلم و نحوه پیشگیری از بیوفولینگ

Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 801

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JSCW-4-3_001

تاریخ نمایه سازی: 26 اردیبهشت 1394

Abstract:

رسوب زیستی (بیوفولینگ) مشکلی است که توسط بیوفیلم های میکروبی ایجاد می شود لایه لجن ایجاد شده روی سطوح به عنوان نمایش معمول از پدیده ای به نام بیوفولینگ می باشد رسوب دهی بیولوژیکی در طیف گسترده ای از فرایندهای صنعتی اتفاق می افتد و در همه آنها به خصوص از فرایندهای گران قیمت ایجاد مشکلاتی می کند به طور مثال می توان به مشکلات موجود در مبدل های حرارتی اشاره کرد که در آن جا ایجاد رسوب ماکروارگانیسم ها موجب کاهش بازده انتقال حرارت و افزایش مقاومت اصطکاکی در برابر جریان می شود تشکیل بیوفیلم وابسته به شرایط محیطی در برگیرنده و خواص زیرلایه است هنگامی که یک بیوفیلم تشکیل می شود عوامل زیادی در زنده ماندن و مقاومت سلول ها اثر گذار است چسبندگی سلول ها به سطوح لازمه کلونیزه شدن آنها است. با این حال میکروارگانیسم های اتصال یافته به سطوح ممکن است نتوانند تکثیر یابند و فقط به تنهایی روی سطوح زنده بمانند برای مثال در مرز جامد - گاز (هوا) بدون اینکه تشکیل بیوفیلم دهند زنده می مانند احتباس سلول های اتصال یافته یک مورد کلیدی در بهداشت سطوح و کنترل بیوفیلم است عواملی که تاثیر گذار در این حبس شدن و حفظ سلول ها در بیوفیلم هستند با عواملی که تاثیر گذار در تشکیل بیوفیلم روی سطوح هستند متفاوت است و شامل خواص زیرلایه ، حضور مواد آلی ، وجود میکروارگانیسم های قدرتمند در اتصال و البته شرایط محیطی می باشد اکثر نشریات بر روی سطح جامد- مایع تمرکز می کنند و در مورد سطوح مرزی جامد- گاز و تحقیقات وابسته به بیوفیلم های این محیط ها به مقدار زیادی بی توجهی شده است هدف از این مقاله مروری بررسی این عوامل تاثیر گذار و شناخت راهکارهای موثر برای مقابله با این عوامل برای پیشگیری از ایجاد بیوفولینگ روی سطوح می باشد.

Authors

علی بهرامی

استادیار گروه مهندسی شیمی بیوتکنولوژی، پژوهشکده فناوری زیستی دانشگاه صنعتی مالک اشتر تهران

وحید مومنی

دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی شیمی بیوتکنولوژی دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه صنعتی شریف تهران

مجتبی خانی

دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی شیمی بیوتکنولوژی پژوهشکده فناوری زیستی دانشگاه صنعتی مالک اشتر