حمید مظاهری - عضو هیئت علمی گروه عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمین

امروزه با توجه به پیشرفت صنعت ساختمان و افزایش ساختمانهای بلند مرتبه در سطح کشور شناخت دقیق سیستمهای مقاوم در برابر زلزله و بررسی رفتار آنها سبب استفاده از سیستمهای بهینه در ساختمانهای مختلف می گردد. آیین نامه طراحی ساختمان ها در برابر زلزله (2800) تاکید می کند در ساختمانهای بلندتر از 50 متر نمی توان برای مقابله با نیروی جانبی زلزله منحصرا به قابهای ساده مهاربندی شده اکتفا نمود، بنابراین در اینگونه ساختمانها عمدتا سیستمهای مختلط قاب خمشی و مهاربند بکار می رود، لذا با توجه به اختلاف ماهیتی که در رفتار این دو سیستم وجود دارد اثر متقابل آنها بر یکدیگر سبب بروز نیروهای ثانویه ناشی از اندر کنش آنها می شود. به منظور استفاده بهینه از مصالح باید به نحوی اثر متقابل این سیستمها بر یکدیگر را کاهش داد. در این مقاله با بررسی و آنالیز قابهای مختلف با شرایط متفاوت رفتار قاب خمشی تنها و نیز قاب مهاربندی شده مورد بررسی قرار گرفته و سپس چگونگی کاهش اثر متقابل آنها مورد بررسی قرار می گیرد.

قاب خمشی ، مهاربند ، تغییر شکل ، قاب خرپایی ، کمربند مهاری