شناسایی الگوی بهینه مدیریت منابع آب و تاثیر آن در کاهش اثرات خشکسالی شهرستان اهواز

استفاده بهینه از منابع آب در مصارف گوناگون خود نشانه مبارزه با بحران و شرایط خشکسالی است از این رو در متن برنامه های مدیریت آب مناطق خشک و نیمه خشک استراتژی تعدیل مصرف آب و اصلاح سیستم آبیاری باید جایگاه خاص و پشتوانه قانونی داشته باشد . تحقیق حاضر با هدف شناسایی الگوی مدیریت بهینه منابع آب و تاثیر آن در کاهش اثرات خشکسالی در بخش باوی از توابع شهرستان اهواز بود. جامعه آماری از میان تعداد 150 نفر کارشناسان کشاورزی و آبیاری سازمان جهاد کشاورزی خوزستان (دفتر استان) بوده که با استفاده از فرمول کوکران 83 نفر به عنوان نمونه به روش تصادفی انتخاب شدند داده های پرسشنامه با استفاده از تکنیک فرایند سلسله مراتبی (AHP) و نرم افزار Expert choice تحلیل شد یافته های پژوهش نشان می دهد که از بین معیارها معیار پایداری منابع آب (SU) با درجه 0/467 در بالاترین اولویت ، افزیش کارایی منابع آب (EF) با 0/365 درجه دوم ، کاهش هزینه های ولید (Co) با 0/106 در درجه سوم و رضایت مندی بهره برداران (SA) با درجه اهمیت 0/061 در پایین ترین اولویت قرار گرفته اند. در ضمن از بین گزینه های مورد نظر با توجه به مرحله تلفیق آبیاری تحت فشار (P) با ضریب 0/461 بالاترین اولویت ، تغییر الگوی کشت (C) با درجه 0/175 در درجه دوم اولویت، مدیریت پسماند (M) با درجه 0/152 در مرتبه سوم ، استفاده از آبیاری تلفیقی (I) با ضریب 0/122 در مقام چهارم و سرانجام مدیریت آبخیزداری (H) با درجه اهمیت 0/090 در اولویت پنجم قرار گرفته شایان ذکر است که در تمام مقایسات زوجی ناسازگاری برابر یا کمر از 0/1 بوده بنابراین اطلاعات به دست امده دارای سازگاری قابل قبولی هستند که نتایج حاصله با هدف طرح تحقیق متناسب و مطابقت دارد.

Keywords:

مدیریت ببهینه منابع آب , بحران خشکسالی تکنیک فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) , الگوی بهینه