مقایسه شاخص های سودمندی کست مخلوط جو و ماشک در تولید علوفه در شرایط دیم

این تحقیق در سال 89-1388 در معاونت موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور (سرارود) انجام شد به منظور مقایسه عملکرد و کیفیت علوفه تولیدی و تعیین بهترین نسبت کاشت در کشت مخلوط ماشک و جو، آزمایشی بر روی 16 تیمار در 3 تکرار و به مدت 1 سال زراعی با استفاده از طرح فاکتوریل مخلوط به صورت بلوک های کامل تصادفی در شرایط دیم اجرا شد. فاکتور A تراکم دانه ماشک شامل 5 سطح مختلف بود: a1: تراکم 100 دانه در متر مربع ، a2: تراکم 150 دانه در متر مربع، a3 : تراکم 200 دانه در متر مربع، a4: تراکم 250 دانه در متر مربع ، a5: تراکم 300 دانه در متر مربع می باشد. فاکتور B نسبت های مختلف ترکیب بذور ماشک با جو سرارود می باشد . این فاکتور در 3 سطح ، b1: نسبت 100% ماشک +0% جو ، b2: نسبت 75% ماشک +25% جو ، b3: نسبت 50% ماشک +50% جو مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی و مقایسه کشت خالص جو در هر تکرار در تیمار شماره شانزده ، 400 بذر جو در متر مربع کشت شد . تیمار a5b2 سودمندترین تیمار مخلوط برای علوفه تر کل بود. تیمار a5b3 سودمندترین تیمار مخلوط برای علوفه خشک کل ارزیابی شد. تیمارهای a5b2 و a4b3 سودمندترین ضریب نسبی ترام برای دانه کل ارزیابی شدند. جو در کلیه ترکیب های تیماری گونه غالب و ماشک مغلوب بوده است به طوری که با افزایش سهم جو در هر یک از تیمارهای مخلوط با ماشک عملکرد ماشک در مخلوز کاهش یافته است حداکثر شاخص برداشت برای دانه جو متعلق به تیمار a5b2 بود و حداکثر شاخص برداشت برای دانه ماشک متعلق به تیمار a5b2 و حداقل شاخص برداشت بر ای دانه ماشک متعلق به تیمار a2b1 بود. بنابراین توصیه می شود جهت برداشت حداکثر عملکرد دانه و علوفه کشت مخلوط ماشک و جو با تراکم ماشک 250 دانه در متر مربع و با نسبت 75% ماشک+255 جو کشت گردد.

Keywords:

کشت مخلوط , ماشک , جو سرارود , ضریب نسبی تراکم , شاخص غالبیت