ارزیابی محلول پاشی پلی آمیت بر میزان کلروفیل و کاروتنوئید دانهالهای لیموترش تحت تنش شوری

تنش شوری یک تهدید جدی در باغبانی است افزایش درجه شوری آب آبیاری و تاثیر روز افزون آن بر شور شدن خاک های کشاورزی در خاک های بسیاری از مناطق خشک و نیمه خشک دنیا مانع از تولید محصولات کشاورزی است مرکبات گیاه حساس به شوری است که تنش شوری باعث کاهش عملکرد در آن می شود به منظور بررسی اثرات تنش شوری و محلول پاشی پلی آمین در دانهالهای یکساله لیموترش آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاتوریل در سه تکرار طراحی و اجرا شد تیمار شوری (NaCl) در 3 سطح (0، 200، 400 میلی مولار) و تیمار پوتریسین در 3 سطح (0، 20، 10 میلی مولار)9 بر روی دانهال های یکساله لیمو ترش مورد بررسی قرار گرفتند. تغییرات میزان کلروفیل a، کلروفیل b ، کلروفیل کل و کاروتنوئید اندازه گیری شد بررسی نتایج نشان داد که اثر متقابل بین سطوح مختلف تیمارهای شوری و پلی آمین اختلاف معنی داری را نشان داده است همچنین در بررسی سطوح مختلف تیمار شوری بیشترین میزان کلروفیل a و کلروفیل کل مربوط به سطح صفر میلی مولار شوری (تیمار شاهد) و کمترین میزان آن مربوط به سطح 3 تیمار شوری (400 میلی مولار) بوده است و همچنین در بررسی سطوح مختلف تیمار پلی آمین اختلاف معنی دار در میزان کلروفیل b مشاهده شد که بیشترین میزان آن مربوط به سطح 20 میلی مولار پلی آمین و کمترین میزان کلروفیل b مربوط به سطح 0 پلی آمین (شاهد) بوده است از آزمایش انجام شده می توان نتیجه گرفت که محلول پاشی با پلی امین اثرات مخرب تنش شوری را کاهش می دهد.

Keywords:

لیموترش , تنش شوری , پلی آمین , کلروفیل و کاروتنوئید