توحید نقی پور القلندیس - دانشجوی تحصیلات تکمیلی دانشگاه تبریز

با توجه به محدودیت منابع آب کشور ایران به علت آب و هوای خشک و نیمه خشک آن جایگزینی روش های نوین آبیاری به جای روش های سنتی سبب کاهش مصرف آب و افزایش عملکرد در بخش کشاورزی می شود اما کشاورزان فناوری های نوین آبیاری را اکثرا رد می کنند هدف این مقاله بررسی علل عدم تمال کشاورزان در پذیرش سیستم های نوین آبیاری و راهکارهایی برای رفع این مشکل می باشد در این مقاله از مطالعه کتابخانه ای مقالات انلاین استفاده شد نتایج نشان داد که مشکلات در کل پنج دسته اند: مشکلات اقتصادی شامل زمان کم بازپرداخت وام و نرخ سود آن ، گرانی سیستم ها و هزینه بالای سیستم نسبت به درامد کشاورز، مشکلات ترویجی شامل کمبود اطلاعات کارشناسان، عدم آموزش بکار گیری سیستم ها به کشاورزان و نشان ندادن موفقیت عینی سیستم ها به کشاورزان، مشکلات فنی شامل کیفیت کم سیستم ها، کمبود قطعات ، مطابقت نداشتن سیستم ها با منطقه و محصول مورد نظر ، طراحی غلط سیستم ها، پیچیدگی کار با سیستم ها و گرفتگی آب پاش ها و مشکلات اجتماعی شامل سن، نیروی کار و تملک اراضی. مشکلات اراضی شامل کوچک بودن سیستم ها و عدم امکان نصب آنها ، شیب اراضی، سطح سفره آب زیرزمینی ، توپوگرافی زمین و شوری خاک بنابراین برای پذیرش سیستم ها بایستی زمان بازپرداخت وام زیاد ، قیمت سیستم ها پایین و کیفیت آنها بالاتر رود کشاورزان آموزش و توجیه شوند ، نصب سیستم ها به درستی انجام شود و اراضی یکپارچه سازی شوند.

آبیاری نوین، اعطای وام، شرکت های طراح، ترویج، اراضی کشاورزی