سید ابراهیم کاظمی - کارشناس مرکز تحقیقات منابع طبیعی و امور دام
علی اکبر مهرابی - استاد دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
عزیزالله پورمحمودی - کارشناس ارشد دانشگاه علوم پزشکی یاسوج
اردشیر شفیعی - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات منابع طبیعی و امور دام

در این مقاله پیامدهای اقتصادی اجتماعی طرح های مرتعداری در استان کهگیلویه و بویراحمد با وسعت 1624000 هکتار در جنوب غربی کشور بین استان های اصفهان و چهار محال و بختیاری در شمال، فارس در شرق، خوزستان در غرب و بوشهر در جنوب مورد ارزیابی قرار گرفته است. روش تحقیق در این پژوهش پیمایشی و از شاخه میدانی (Field Stusy) و پرسشنامه ، مصاحبه و بررسی اسناد و مدارک و ... ) از نمونه آماری کاملا تصادفی اطلاعات لازم را جمع آوری نموده و در نهایت به آزمون فرضیه هایی که از پیش بر اساس شواهد و اطلاعات ارائه نموده دست می یازد. بر اساس بررسی های به عمل امده مشخص گردید که در 97/8 درصد از موارد دام مازاد بر ظرفیت عامل تخریب مراتع بوده که این عامل بعد از واگذاری به 27/5 درصد تنزل پیدا نموده است. اختلافات ملکی مرتعدار با روستاییان بعد از واگذاری 15/4 درصد کاهش داشته است همچنین اختلاف بین خود مرتعداران بعد از واگذاری 4/4 درصد کاهش نشان می دهد. تخمین تابع درامدی نشان می دهد که بعد از واگذاری به دلیل افزایش تولید علوفه مرتعی و تاثیر آن در افزایش ضریب تبدیل علوفه به گوشت گوسفند در اقتصاد خانوار نقش اساسی را ایفا می نماید.

مرتع، مرتعداری، احیا و اصلاح، سامان عرفی- مهاجرت، چرای مفرط، اجتماعی، اقتصادی، ظرفیت مرتع، تخریب